چگونه مرده‌های خود را از عذاب قبر نجات دهیم؟

سلام

روز پنجشنبه شما به خیر باشد

خیلیها روز پنجشنبه سری هم به قبرستان می‌زنند و یادی از خاک نشینان می‌کنند. معمولا جوانها که هنوز عزیزی را از دست نداده‌‌اند چندان توجهی به این مساله ندارند اما کسانی که داغی بر دلشان نشسته است، پنجشنبه که می‌شود، انگار که آن سفر کرده سراغش آمده و او را به خانه‌اش دعوت می‌کند.

امیدوارم که هیچگاه داغ نبینید اما باید برایتان بگویم که خوب است آدم گاهی به قبرستان هم سر بزند حتی اگر کسی را هم در آنجا نداشته باشد. این کار اثرات تربیتی زیادی دارد. در روایات اهل بیت علیهم السلام آمده است که بگاه شادی و غم، به قبرستان بروید. می‌دانید برای چه؟ این بهترین سوپاپ اطمینان برای کنترل آدمی است تا از شدت غم تلف نشود و تا از شادی زیاد ذوق مرگ نشود! وقتی که زندگی به شدت فشارت می‌دهد یا وقتی که از فرط مشکلات، بریده‌ای، به قبرستان برو تا بدانی که همه اینها می‌گذر و چه زود هم می‌گذر و تا چشم به هم بزنی سرازیرت می‌کنند اینجا و آنوقت تو می‌مانی و اعمالت. اینها را که می‌بینی آرام می‌شوی.

همینطور وقتی زیادی خوشبحالت شده است! ، خوب است که باز هم به شهر مردگان سری بزنی و یادت بیاید که بالاخره جایت اینجاست و مواظب باش که خدا را فراموش نکنی و فریفته نشوی. 

راست است که می‌گویند حرف، حرف میاورد، راستش من می‌خواستم  یک چیزی به شما یاد بدهم که وقتی این هفته سر خاک گذشتگانتان رفتید، با آن، آنها را سورپرایز (ببخشید، شگفت زده) کنید!

اگر پدر یا مادرتان یا هر عزیز دیگری از شما از دنیا رفته و شما حسرت به دل مانده‌اید که کاش بود و دستش را می‌‌بوسیدید یا فلان کار را برایش می‌کردید یا با فلان هدیه خوشحالش می نمودید، باید برایتان بگویم که الان هم می‌توانید. البته این کاری که من یادتان می‌دهم چنان آنها را خوشحال می‌کند که عمراً شما می‌توانستید در زمان حیات ایشان، چنین خدمتی برایشان بکنید.

خب، اگر شما از آن دسته افرادی هستید که در شهر ارواح هیچ آشنایی ندارید، اشکالی ندارد، آنها خیلی مهمان نوازند و همیشه آرزو دارند که کسی به دیدنشان برود، فرقی هم نمی‌کند که چه کسی باشد. پس شما هم برای یک بار که شده این کاری را که من می‌گویم انجام بدهید که دوتا فایده دارد: اول اینکه یک مرده را خوشحال کردید و دوم اینکه وقتی شما هم انشاالله بعد از 120 سال از دنیا رفتید یکی پیدا می‌شود و  همینطور بی ربط  می‌آید سراغتان و سورپرایزتان می‌کند.

آن کاری که می‌گویم این است. سری به مزار شهر بزنید و میان کوچه‌های آن بچرخید و سر قبر یک نفر که احساس کردید صدایتان می‌زند و التماس می‌کند بنشینید و شگفت زده‌اش کنید.

چیزی که می‌خواهم یادتان بدهم از روایتی است که در کتاب منازل الاخره صفحه 28 آمده است:

روزی مردی در عربستان آن زمان، یک گوشه‌ای چادرش را علم می‌کند و می‌نشیند به خواندن قرآن مجید. همینطور که داشت قرآن می‌خواند می‌رسد به سوره تبارک الّذى بیده الملک (همان سوره تبارک یا ملک) و تا این سوره را می‌خواند ناگهان صدایی بلند می‌شود که این سوره نجات بخش است. حالا من نمی‌دانم که آن آقا از ترس زهره‌اش آب می‌شود یا نه، اما بساطش را جمع می‌کند و یک راست می‌رود سراغ پیامبر نازنین اسلام و ماجرا را از سیر تا پیاز برایش تعریف می‌کند.

پیامبر هم که قربانش شوم، نهایت مهر و رحمت است دیگر. همه حرفهای مرد را خوب که گوش کرد، با لطف به او می‌گوید: بنده خدا، زیر آنجایی که تو بساط کرده‌بودی قبری بوده و تو در واقع داشتی بالای سر آن مرده قرآن می‌خواندی و چون سوره تبارک را بالای سر او خواندی،‌ عذاب را از او برداشتند. آخر سوره مبارکه تبارک، نجاتبخش از عذاب قبر است.

خٌب، امیدوارم گذشتگان من و شما در رحمت الهی بوده و از عذاب دور باشند. اما کسی چه می‌داند که آن زیر چه خبر است. پس فرصت را از دست ندهید و ایشان را به سوره تبارک خشنود کنید.

در ضمن روایت دیگری از پیامبر مکرم رسیده است که فرمودند هرکس دعای «اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَّمدٍ اَنْ لاتُعَذِّبَ هذَا اْلمَیِتَ» را بر سر مزاری بخواند، حق تعالى عذاب قبر را تا روزى که در صور دمیده شود از او بر مى‌دارد.

خداوند همه ما را رحمت کند