در انتظار یار
در انتظار یار

در انتظار یار

امام گفت که شما بگویید بروند بجنگند، خدا می ر ساند، درست می کند

حضرت آیت الله العظمی خامنه ای


اعتماد و توکل به خداوند متعال در دفاع مقدس که نشأت گرفته از ایمان عمیق امام(ره) به ذات قدسی احدیت بود به همه نیروها و مسئولان سرایت داده شده بود و خاطره امام خامنه ای از امام خمینی(رحمه الله) درباره اعتماد ایشان به وعده الهی گویای مهم ترین ویژگی هشت سال دفاع مقدس است که با توجه به آغاز هفته دفاع مقدس این خاطرات بیان می شود:



در روزهای سوم، چهارم جنگ بود، توی اتاق جنگ ستاد مشترک، همه جمع بودیم؛ بنده هم بودم، مسئولان کشور؛ رئیس جمهور، نخست وزیر - آن وقت رئیس جمهور بنی صدر بود، نخست وزیر هم مرحوم رجایی بود - چند نفری از نمایندگان مجلس و غیره، همه آنجا جمع بودیم، داشتیم بحث می کردیم، مشورت می کردیم. نظامی ها هم بودند. بعد یکی از


نظامی ها آمد کنار من، گفت: این دوستان توی اتاق دیگر، یک کار خصوصی با شما دارند. من پا شدم رفتم پیش آنها. مرحوم فکوری بود، مرحوم فلاحی بود - اینهایی که یادم است - دو سه نفر دیگر هم بودند. نشستیم، گفتیم: کارتان چیست؟ گفتند: ببینید آقا! - یک کاغذی در آوردند. این کاغذ را من عیناً الان دارم توی یادداشت ها نگه داشته ام که خط آن برادران عزیز ما بود - هواپیماهای ما اینهاست؛ مثلاً اف 5، اف 4، نمی دانم سی 130 ، چی، چی، انواع هواپیماهای نظامی ترابری و جنگی؛ هفت هشت ده نوع نوشته بودند. بعد نوشته بودند از این نوع هواپیما، مثلاً ما ده تا آماده به کار داریم که تا فلان روز آمادگی اش تمام می شود. اینها قطعه های زود تعویض دارند - در هواپیماها قطعه هایی هست که در هر بار پرواز یا دو بار پرواز باید عوض بشود : می گفتند ما این قطعه ها را نداریم. بنابراین مثلاً تا ظرف پنج روز یا ده روز این نوع هواپیما پایان می پذیرد؛ دیگر کأنه نداریم. تا دوازده روز این نوع دیگر تمام می شود؛ تا چهارده پانزده روز، این نوع دیگر تمام می شود. بیشترینش سی 130 بود. همین سی 130 هایی که حالا هم هست که حدود سی روز یا سی و یک روز گفتند که برای اینها امکان پرواز وجود دارد. یعنی جمهوری اسلامی بعد از سی و یک روز، مطلقاً وسیله پرنده هوایی نظامی - چه نظامی جنگی، چه نظامی پشتیبانی و ترابری - دیگر نخواهد داشت؛ خلاص! گفتند: آقا! وضع جنگ ما این است؛ شما بروید به امام بگویید. من هم از شما چه پنهان، توی دلم یک قدری حقیقتاً خالی شد! گفتیم عجب، واقعاً هواپیما نباشد، چه کار کنیم! او دارد با هواپیماهای روسی مرتباً می آید. حالا خلبان هایش عرضه خلبان های ما را نداشتند، اما حجم کار زیاد بود. همین طور پشت سر هم می آمدند؛ انواع کلاس های گوناگون میگ داشتند.
گفتم خیلی خوب. کاغذ را گرفتم، بردم خدمت امام، جماران؛ گفتم: آقا! این آقایان فرماندهان ما هستند و ما دار و ندار نظامی مان دست اینهاست. اینها اینجوری می گویند؛ می گویند ما هواپیماهای جنگی مان تا حداکثر مثلاً پانزده شانزده روز دیگر دوام دارد و آخرین هواپیمای مان که هواپیمای سی 130 است و ترابری است، تا سی روز و سی و سه روز دیگر بیشتر دوام ندارد. بعدش، دیگر ما مطلقاً هواپیما نداریم. امام نگاهی کردند، گفتند - حالا نقل به مضمون می کنم، عین عبارت ایشان یادم نیست؛ احتمالاً جایی عین عبارات ایشان را نوشته باشم - این حرف ها چیست! شما بگویید بروند بجنگند، خدا می رساند، درست می کند، هیچ طور نمی شود. منطقاً حرف امام برای من قانع کننده نبود؛ چون امام که متخصص هواپیما نبود؛ اما به حقانیت امام و روشنایی دل او و حمایت خدا از او اعتقاد داشتم، می دانستم که خدای متعال این مرد را برای یک کار بزرگ برانگیخته و او را وا نخواهد گذاشت. این را عقیده داشتم، لذا دلم قرص شد، آمدم به اینها - حالا همان روز یا فردایش، یادم نیست : گفتم: امام فرمودند که بروید همین ها را هر چی می توانید تعمیر کنید، درست کنید و اقدام کنید.
همان هواپیماهای اف 5 و اف 4 و اف 14 و اینهایی که قرار بود بعد از پنج شش روز به کلی از کار بیفتد، هنوز دارد تو نیرو هوایی ما کار می کند! بیست و نه سال از سال 59 می گذرد، هنوز دارند کار می کنند! البته تعدادی از آنها توی جنگ آسیب دیدند، ساقط شدند، تیر خوردند، بعضی شان از رده خارج شدند، اما از این طرف هم در قبال این ریزش، رویشی وجود داشت؛ مهندسین ما در دستگاه های ذی ربط توانستند قطعات درست کنند، خلأها را پر کنند و بعضی از قطعات را علی رغم تحریم، به کوری چشم آن تحریم کننده ها، از راه هایی وارد کنند و هواپیماها را سرپا نگه دارند. علاوه بر اینها، از آنها یاد بگیرند و دو نوع هواپیمای جنگی، خودشان بسازند. الان شما می دانید که در نیروی هوایی ما، دو نوع هواپیمای جنگی - البته عین آن هواپیماهای قبلی خود ما نیست، اما بالاخره از آنها استفاده کردند. مهندس است دیگر، نگاه می کند به کاری، تجربه می اندوزد، خودش طراحی می کند - دو کابینه برای آموزش و یک کابینه برای تهاجم نظامی، ساخته شده. علاوه بر اینکه همان هایی هم که داشتیم، هنوز داریم و توی دستگاه های ما هست.
این، توکل به خداست؛ این، صدق وعده خداست. وقتی خدای متعال با تأکید فراوان و چندجانبه می فرماید: «و لینصرن الهو من ینصره»؛ بی گمان، بی تردید، حتماً و یقیناً خدای متعال نصرت می کند، یاری می کند کسانی را که او را، یعنی دین او را یاری کنند - وقتی خدا این را می گوید - من و شما هم می دانیم که داریم از دین خدا حمایت می کنیم، یاری دین خدا می کنیم. بنابراین، خاطرجمع باشید که خدا نصرت خواهد کرد.
بیانات مقام معظم رهبری

در دیدار اعضای دفتر و سپاه ولی امر با معظم له، (5/5/8831)


www.sobhesadegh.ir

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد