در انتظار یار
در انتظار یار

در انتظار یار

خدا عمویم عبّاس را رحمت کند ...

خدا عمویم عبّاس را رحمت کند ... 

 

  

 

امام سجاد علیه السلام وقتی نگاهش به فرزند عمویش عباس افتاد، گریست سپس فرمود ...

امام سجاد علیه السلام وقتی نگاهش به فرزند عمویش عباس افتاد، گریست سپس فرمود: «رَحِمَ اللهُ عَمّیَ الْعَبّاس؛  خدا عمویم عبّاس را رحمت کند».
این جمله عاطفی، حکایت از اوج ارادت اهل بیت علیهم السلام به ساحت و جایگاه والای عباس بن علی علیه السلام دارد. اگر امام حسین علیه السلام یاورانی مانند حضرت علی اکبر و حضرت ابالفضل علیهما السلام نداشت، شاید هرگز به کربلا نمی‌آمد؛ چرا که از امام علی علیه السلام نیز نقل شده است که حضرت فرمود: اگر من حمزه و جعفر طیّار را داشتم، خانه نشین نمی‌شدم.
از جمله کارهایی که می‌توانیم برای جلب نظر لطف و عنایت امام زمان  ارواحنافداه انجام دهیم، این است که شب جمعه در کربلا پس از زیارت امام حسین علیه السلام ، در بین الحرمین بنشینیم، دعای کمیل بخوانیم و اگر خواسته یا درد دلی داشتیم، در آن جا مطرح کنیم؛ زیرا وقتی امام عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف از زیارت جدّشان به زیارت عموی خود می‌آیند، ما را خواهند دید. ممکن است ما آن حضرت را نبینیم، اما او همه را می‌بیند. ما کمتر به یاد آن حضرت هستیم، ولی او ما را از یاد نمی‌برد...

 

  

 

منبع : حدی دل سپردن | استاد آقاتهرانی

 

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد