در انتظار یار
در انتظار یار

در انتظار یار

قضیۀ نژادبازی

قضیۀ نژادبازی 

 

 

 


عنوان :  

خطر نفوذ اسرائیل در ایران و توطئه‏های استعمار در ممالک اسلامی

 تاریخ :

18/06/1343

محل :

قم ، مسجد اعظم

حضار : 

روحانیون ، طلاب ، بازاریان و اهالی قم 

 

آن چیز مهمی که دولت های اسلامی را بیچاره کرده است و از ظل قرآن کریم دارد دور می‏کند ، 

 آن قضیۀ نژادبازی است . این نژاد ترک است ، باید نمازش را هم ترکی بخواند ! این نژاد ایران است  

باید الفبایش هم چه‏جور باشد ! آن نژاد عرب است ، عروبت باید حکومت کند نه اسلام !  

نژاد آریایی باید حکومت کند نه اسلام ! نژاد ترک باید حکومت کند نه اسلام ! این نژادپرستی ،  

که در بین آقایان حالا دارد رشد پیدا می‏کند و زیاد می‏شود و دامن می‏زنند به آن ، تا ببینیم به کجا برسد .  

 

 

 

این نژادپرستی که یک مسئلۀ بچگانه است در نظر ، و مثل اینکه بچه‏ها را دارند بازی می‏دهند ،  

سران دولت ها را دارند بازی می‏دهند : آقا تو ایرانی هستی ! آقا تو ترک هستی !  

آقا تو نمی‏دانم اندونزی هستی ! آقا تو چه هستی ! آقا تو کجایی هستی !  

باید مملکت خودمان را چه بکنیم ! غافل از آن نکتۀ اتکایی که همۀ مسلمین داشتند . 

 

 افسوس ! افسوس ! که این نکتۀ ـ نقطۀ ـ اتکا را از مسلمین گرفتند و دارند می‏گیرند ، 

 و نمی‏دانم به کجا خواهد منتهی شد . همین نژادبازی که اسلام آمد و قلم سرخ روی آن کشید ،  

و مابین سیاه و مابین سفید ، مابین ترک و مابین عجم ،  

ما بین عرب و مابین غیر عرب هیچ فرقی نگذاشت ،  

 

 

 

و فقط میزان را تقوا ، میزان را از خدا ترسیدن ، تقوای واقعی ، تقوای سیاسی ، تقواهای مادی ،  

تقواهای معنوی ، میزان را اینطور قرار داد اِنَّ اَکرَمَکمْ عِنْدَاللّه‏ِ اَتقیکمْ . [1]  

 

ترک و فارس ندارد ، عرب و عجم ندارد ، اسلام نقطۀ اتکاست . قضیۀ نژادبازی یک ارتجاعی است .  

آقایان ماها را مرتجع می‏دانند ! لکن دارند به 2500 سال قبل ـ قهقرا ـ برمی‏گردند ؛ ما مرتجعیم ؟! 

 

  

1 ـ بخشی از آیۀ 13 سورۀ حجرات :   

« بدرستی که گرامیترین شما نزد خداوند پرهیزکارترین شماست » . 

  


 

منبع : صحیفه امام خمینی (ره) ، 

 جلد 1 ، خطر نفوذ اسرائیل در ایران و توطئه‏های استعمار در ممالک اسلامی