در انتظار یار
در انتظار یار

در انتظار یار

ما اهل ایران نیستیم ، علی تنها بماند . . . !!!؟؟؟

ما همگی اهل ایران اسلامی هستیم ، هر ساله در دهه های محرم و فاطمیه در سوگِ اهل بیت (علیهم السلام) می سوزیم و عزاداری می کنیم و بعد از این همه سال باز هم از مردمی که به امامشان وفا نکردند ، او را تنها گذاشتند و به بدترین شکل ممکن به شهادت رساندن اعلام برائت و تنفر می کنیم و همیشه این ندا را سر می دهیم که : "یا لیتنا کنا معک " ؛ ای کاش که ما در آن روزگار بودیم و از ولایت دفاع و اطاعتِ محض می کردیم . آن زمان ها مردمِ کوفه ، شام و . . . در این امتحان شکست خوردند و هلاک شدند ، اما این آزمایش همیشگی و دائمی هست و گویی انگار بحث " ولایت و اطاعت از ولی " همیشه معیار امتحانات الهی ست . امروز هم خدا مارو مورد سنجش قرار داده ، آزمایشی همچون مردم کوفه که قبل از آمدن امام حسین (علیه السلام) باید به نائب و جانشین ایشان لبیک می گفتند که نگفتند و مسلم رو تنها گذاشتند . وقتی داستان حضرت مسلم رو نگاه می کنیم ، یادِ این سخن از بزرگان و علمایِ خود می افتیم که : " در دوران غیبت هر که به ولی فقیه (نائب بر حق امام زمان عج) وفا نکند و از ایشان پیروی نکند ، در زمان ظهور هم امام رو یاری نخواهد کرد و در جمعِ یاران مهدی عج قرار نخواهد گرفت ، چون کربلا و کوفیان به ما آموختند که " مسلم کُش ها همگی حسین کُش خواهند شد " . لذا اگر بخواهبم از این محرمِ خود یک درس مهم بگیریم ، آن این است که " باید تا ظهور مهدیِ موعود پیرو و مطیع امرِ ولایت فقیه باشیم و هیچ گاه در مقابل اوامر و دستورات ایشان مقاومت از خود نشان ندهیم و ولایت مداری را در عمل به تمام عالم نشان بدهیم تا خدای ناکرده عاشورا دوباره تکرار نشود و نسل های آینده نگویند : " ما اهل ایران نیستیم ، علی تنها بماند . . . !!!! "

پ ، ن : آدم وقتی غریبی و تنهاییِ امام خامنه ای رو در بین مردم ایران و بسیاری از افراد به اصطلاح مذهبی ، هیاتی و مدعیِ عشق به امام حسین می بینه واقعاً خونش به جوش میاد که یه سری ها با این که دم از " کل یوم عاشورا " میزنن ولی هنوز هم که هنوزِ نفهمیدن که در دوران غیبت باید مطیع بی چون و چرایِ ولیِ فقیه باشن و اینقد خون به دل آقا نکنن . سرباز بودنِ ما تنها نباید به شعار و حرف تمام بشه بلکه باید در عرصه ی عمل و جهاد نیز دیده بشه . تا کی باید رهبری حرف بزنند و ما عمل نکنیم ؟! تا کی بگن جنگ فرهنگی ؟! ازدواج به موقع و آسان ؟! سبک زندگی اسلامی و شیعی ؟! کسب علم ؟! پایبندی به ارزش ها و آرمان ها ؟! ساده زیستی ؟! جذب حداکثری و دفع حداقلی ؟! کرسیِ آزاد اندیشی ؟! مبارزه با استکبار ؟! امر به معروف و نهی از منکر ؟! رعایت عفاف و حجاب ؟! و . . . 


خداییش این رسمِ مسلمانی و شیعه بودن نیست که صدای ولیِ خدا بلند بشه که : این عمار ؟!