راز دل با که بگویم؟

                                             

بعضی وقت‏ها با بیان خواسته‏های کوچک و بزرگ می‏توان مشکلات بزرگ و جدی در زندگی خود یا دیگران را حل کرد، انتظاری را به پایان رساند، فردی را متوجه اشتباهی نمود و یا واقعیتی را بر کسی آشکار نمود. همچنین بیشتر مواقع بیان نمودن  

جملات ناگفته موجب رفع سوء تفاهم، ابهام، دلخوری و ایجاد آگاهی و آشکار حقایق می‏شود. خواسته‏های پنهان جملات یا آرزوهایی هستند که هر کسی ممکن است در ذهن خود بپروراند، حرف‏هایی است در قلب و ذهن ما که به دلایل مختلف از گفتن آنها بازمانده ایم، اغلب رفتارهایی مفید و موثر می‏باشد که برخی اوقات توان اجرای آن را نداریم، اما از صمیم قلب علاقه داریم آنها را به زبان بیاوریم یا اجرا کنیم تا خواسته‏ای از ما برآورده شود.

برای بیان خواسته‏های خود باید تشخیص دهیم اوضاع مناسب است. طرف مقابل در شرایط روحی مساعدی باشد. قابل توجه است که زمان مناسب همیشه زمان شادی افراد نیست بلکه گاه افراد در مواقع شادی و هیجانی بالا نیز گوش شنوایی برای شنیدن ندارند بنابراین در انتخاب این شرایط باید دقت بیشتری به خرج داد.

اما پاره‏ای از اوقات اگر دقت و توجه کافی به نحوه بیان خود نداشته باشیم می تواند زندگی ما را طوری دگرگون کند که ما از گفتن آنچه گفته یا انجام داده‏ایم منصرف و پشیمان می‏شویم. لازم نیست همیشه خواسته های خود را در قالب خواهش ارائه دهیم بلکه گاه خوب است با همنشین خود در مورد علاقه هایمان و حتی موضوعاتی که در ذهنمان می گذرد سخن بگوییم. به هرحال گفته‏های ناگفته حقایقی از زندگی می‏باشد که بهتر است با درنظر گرفتن موقعیت، جرئت و قدرت گفتن آن را پیدا کنیم. زیرا اگر آنها را به زمان نیاوریم، احتمال دارد، مشکلات ما به حدی برسد که نادم و پشیمان شویم و در خلوت خودمان را سرزنش و ملامت کنیم و از خود بپرسیم چرا از فرصت پیش آمده درست استفاده نکرده‏ایم.

حتی شاید، احساس کنیم که آرمان و عقاید خود را زیر پا گذاشته‏ایم. اما نکته‏ی جالب توجه اینجاست که، ممکن است بعضی وقت‏ها به دنبال شرایط گفتن  مطالب نباشیم؛ با این حال‌ ساعت‏ها و روزها آن را در ذهن می‏پرورانیم و طریقه گفتن آن را تمرین می‏کنیم و هر لحظه موقعیتی را جستجو می‏کنیم تا آن مطالب را بیان کنیم اما، به محض این که فرصت مناسبی برای بیان آنها یا انجام رفتار از قبل تمرین شده مهیا می‏شود، غرور پنهان ما یا عامل دیگری از بیان آن مطالب جلوگیری می‏کند و ما را در حال و هوایی گنگ و مبهوت بین گفتن و نگفتن قرار می‏دهد تا اینکه فرصت به وجود آمده ثانیه‏های خود را به پایان می‏رساند و لحظات انتظار و سردرگمی مجددا فرا می‏رسد.

معمولاً عواملی مانند، ترس از واکنش و مجازات، خجالت یا داشتن غرور، خستگی و دلخوری موجب می‏شود تا فردی نتواند حرف دل خود را به دیگری بزند یا رفتار مورد علاقه خود را انجام دهد. در این میان غرور یکی از عواملی است که در این زمینه موثرتر است و تا حدی در تصمیم‏گیری افراد نفوذ پیدا می‏کند که آنها را از بیان خواسته‏های قلبیشان باز می‏دارد و موقعیت زرین پیش آمده را از آنها می‏گیرد.

عامل دیگری که معمولا مسبب این اتفاق می‏شود، شرم و حیا یا همان خجالت افراد است که تحت تاثیر آن و ترسی که از عکس‏العمل طرف مقابل وجود دارد مانع از گفتن حرف دل افراد می‏گردد، درک شرایط و موقعیت طرف مقابل؛ نکته دیگری است که در زمان بیان حرف‏های ناگفته خود باید به آن دقت کافی داشته باشیم. به این معنی که برای بیان خواسته‏های خود باید تشخیص دهیم اوضاع مناسب است. طرف مقابل در شرایط روحی مساعدی باشد. قابل توجه است که زمان مناسب همیشه زمان شادی افراد نیست بلکه گاه افراد در مواقع شادی و هیجانی بالا نیز گوش شنوایی برای شنیدن ندارند بنابراین در انتخاب این شرایط باید دقت بیشتری به خرج داد.

موقعیت زمانی و مکانی مناسب باشد. یا افراد اضافه در جمع نباشند و... به هرجهت برای آشکار کردن حقایق و گفتن ناگفته‏ها همه افراد ناگزیر به گفتن آنها هستند و باید این باور را پذیرفت که برای به دست آوردن آن‏چه در آرزو  یا ذهن ما وجود دارد بهتر است ابتدا جرئت و جسارت انجام آن را در شرایط مختلف به دست آوریم و بازدارنده‏هایی مانند، ترس، غرور، خجالت و توهم و تخیل را از خود دور کنیم.

قاصدک همراه با اضافات