احکام سقط جنین از دیدگاه آیت‌الله العظمی خامنه‌ای

با توجه به اهمیت سقط جنین و مباحث اخلاقی و شرعی، فتاوا و نظرات مقام معظم رهبری حضرت آیت‌الله العظمی خامنه‌ای را در این زمینه مرور می‌کنیم.

به گزارش راسخون به نقل از فارس، با توجه به اهمیت سقط جنین استفتائات ذیل و پاسخ مقام معظم رهبری که از سوی دانشگاه علوم پزشکی تهران به صورت مجلد منتشر شده است، می‌آید:

1- آیا سقط جنین بر اثر مشکلات اقتصادی جایز است؟

ج: سقط جنین به مجرد وجود مشکلات و سختی‌های اقتصادی جایز نمی‌شود.

2- پزشک بعد از معاینه در ماه‌های اول حاملگی به زن گفته است که استمرار بارداری احتمال خطر جانی برای او دارد و در صورتی که حاملگی ادامه پیدا کند، فرزندش ناقص‌الخلقه متولد خواهد شد و به همین دلیل پزشک دستور سقط جنین داده است، آیا این کار جایز است؟ و آیا سقط جنین قبل از دمیده شدن روح به آن جایز است؟

ج: ناقص‌الخلقه بودن جنین، مجوز شرعی برای سقط جنین، حتی قبل از ولوج روح در آن محسوب نمی‌شود، ولی اگر تهدید حیات مادر بر اثر استمرار حاملگی مستند به نظر پزشک متخصص و مورد اطمینان باشد، سقط جنین قبل از ولوج روح در آن اشکال ندارد.

3- پزشکان متخصص می‌توانند از طریق استفاده از روش‌ها و دستگاه‌های جدید، نواقص جنین در دوران بارداری را تشخیص دهند و با توجه به مشکلاتی که افراد ناقص‌الخلقه بعد از تولد در دوران زندگی با آن مواجه می‌شوند، آیا سقط جنینی که پزشک متخصص و مورد اطمینان آن را ناقص‌الخلقه تشخیص داده، جایز است؟

ج: سقط جنین در هر سنی به مجرد ناقص‌الخلقه بودن آن یا مشکلاتی که در زندگی با آن مواجه می‌شود، جایز نمی‌شود.

4- آیا از بین بردن نطفه منعقد شده‌ای که در رحم مستقر شده، قبل رسیدن به مرحله علقه که تقریباً 40 روز طول می‌کشد،جایز است؟ و اصولاً در کدامیک از مراحل ذیل سقط جنین حرام است:
1- نطفه استقرار یافته در رحم،
2- علقه،
3- مضغه،
4- عظام (قبل از دمیدن روح).
ج: از بین بردن نطفه بعد از استقرار آن در رحم و همچنین سقط جنین در هیچیک از مراحل بعدی جایز نیست.

5- بعضی از زوج‌ها، مبتلا به بیماری‌های خونی بوده و دارای ژن معیوب هستند و در نتیجه ناقل بیماری به فرزندان خود هستند و احتمال اینکه این فرزندان مبتلا به بیماری‌های شدید باشند، بسیار زیاد است و چنین کودکانی از بدو تولد تا پایان عمر، دائماً در وضع مشقت‌بازی به سر خواهند برد. مثلاً بیماران هموفیلی همواره ممکن است با کوچکترین ضربه‌ای دچار خونریزی شدید منجر به فوت و فلج شوند. حال آیا با توجه به اینکه تشخیص این بیماری در هفته‌های اول بارداری ممکن است، آیا سقط جنین در چنین مواردی جایز است؟
ج: اگر تشخیص بیماری در جنین قطعی است و داشتن و نگه داشتن چنین فرزندی موجب حرج می‌باشد، در این صورت جایز است قبل از دمیدن شدن روح، جنین را اسقاط کنند؛ ولی بنابر احتیاط، دیه آن باید پرداخت شود.

6- سقط جنین فی‌نفسه چه حکمی دارد؟ و در صورتی که ادامه بارداری برای زندگی مادر خطر داشته باشد، حکم آن چیست؟
ج: سقط جنین شرعاً حرام است و در هیچ حالتی جایز نیست، مگر آنکه استمرار حاملگی برای حیات مادر خطرناک باشد که در این صورت سقط جنین قبل از ولوج روح، اشکال ندارد، ولی بعد از دمیدن روح جایز نیست، حتی اگر ادامه حاملگی برای حیات مادر خطرناک باشد، مگر آنکه استمرار بارداری، حیات مادر و جنین هر دو را تهدید کند و نجات زندگی طفل به هیچ وجه ممکن نباشد، ولی نجات زندگی مادر به تنهایی با سقط جنین امکان داشته باشد.

7- زنی جنین هفت ماهه خود را که ناشی از زنا بوده بنا به درخواست پدرش سقط کرده است، آیا دیه بر او واجب است؟ و بر فرض ثبوث دیه، پرداخت آن برعهده مادر است یا پدر او؟ و در حال حاضر به نظر شما مقدار آن چقدر است؟
ج: سقط جنین حرام است هر چند بر اثر زنا باشد درخواست پدر باعث جواز آن نمی‌شود و در صورتی که مادر مباشر در سقط جنین باشد، دیه بر عهده مادر است. اما در مقدار دیه در فرض سؤال، تردید وجود دارد و احوط این است که مصالحه شود و این دیه در حکم ارث کسی است که وارث ندارد.

8- مقدار دیه جنینی که دو ماه و نیم عمر دارد، در صورتی که عمداً سقط شود چقدر است و پرداخت آن برعهده کیست؟
ج: اگر علقه باشد، دیه آن 40 دینار است و اگر مضغه باشد، 60 دینار است و اگر استخوان بدون گوشت باشد،80 دینار است و دیه به وارث جنین با رعایت طبقات ارث پرداخت می‌شود؛ ولی وارثی که مباشر سقط جنین بوده، از آن سهمی ندارد.

9- اگر زن بارداری مجبور به معالجه لثه یا دندان‌هایش شود و بر اساس تشخیص پزشک متخصص نیاز به عمل جراحی پیدا کند، آیا با توجه به اینکه بیهوشی و عکسبرداری با اشعه باعث نقص جنین در رحم می‌شود، سقط جنین برای او جایز است؟
ج: دلیل مذکور مجوزی برای سقط جنین محسوب نمی‌شود.

10- اگر جنین در رحم، مشرف به موت حتمی باشد و باقیماندن آن در رحم به همان حال برای زندگی مادر خطرناک باشد، آیا سقط آن جایز است و اگر شوهر آن زن مقلد کسی باشد که سقط جنین در حالت مذکور را جایز نمی‌داند، ولی زن و اقوام او از کسی تقلید می‌کنند که آن را جایز می‌داند، تکلیف مرد در این حالت چیست؟

ج: چون در فرض سؤال امر دائر است بین مرگ حتی طفل به تنهایی و بین مرگ حتمی طفل و مادر او، بنابراین چاره‌ای جز این نیست که لااقل زندگی مادر با سقط جنین نجات داده شود و در فرض سؤال، شوهر حق ندارد همسرش را از این کار مانع کند، ولی واجب است تا حد امکان به گونه‌ای عمل شود که قتل طفل مستند بر کسی نشود.

11- آیا سقط جنینی که نطفه‌اش با وطی به شبهه توسط فرد غیر مسلمان یا با زنا منعقد شده، جایز است؟
ج: جایز نیست.

سقط جنین به خاطر حفظ آبرو

س: اگر بارداری باعث خجالت و آبروریزی من یا خانواده‌ام شود، آیا می‌توانم در سه ماهه اول آن را سقط کنم.
ج: سقط جنین شرعاً حرام است و آنچه در سؤال ذکر شده، مجوز آن نمی‌باشد.

حکم سقط جنین

س: اینجانب زنی باردار هستم، با توجه به وضعیت نامناسب جسمانی و ترس از تشدید کم خونی، ناراحتی معده و ضعف کلی بدن، مایل به سقط جنین هستم، لطفا حکم شرعی را بیان کنید.
ج: سقط جنین جایز نیست و موارد مذکور موجب حلیت آن نمی‌باشد.

کتمان ناقص بودن جنین از والدین

س: با پیشرفت علوم پزشکی و جنین شناسی در دوران بارداری اطباء ناقص‌الخلقه بودن جنین را تشخیص می‌دهند و اگر بخواهند ناقص‌الخلقه بودن جنین را به اطلاع والدین برسانند، ممکن است آنها اقدام به سقط جنین یا اقدام به رفع نقص جنین کنند، در حالی که احتمال بهبودی بسیار ضعیف است. در فرض سؤال اطلاع دادن دکتر جایز است یا نه؟
ج: اطلاع دادن فی‌نفسه واجب نیست، مگر آنکه قانونی در این زمینه موجود باشد، یا غرض از مراجعه به طبیب و پرداخت پول به او اطلاع از حال جنین باشد.

سقط جنینی که به نظر پزشک حتماً می‌میرد

س: در صورتی که می‌دانیم مسلماً جنین بعد از تولد خواهد مرد، آیا سقط درمانی جایز است؟
ج: اگر تشخیص بیماری در جنین قطعی است و داشتن و نگه‌داشتن چنین فرزندی موجب حرج می‌باشد، در این صورت جایز است قبل از دمیده شدن روح، جنین را اسقاط کنند، ولی بنابر احتیاطف دیه آن باید پرداخت شود.

دیه جنینی که به دستور مادر، سقط شده

س: اگر دکتر به دستور مادر، جنین را سقط کند، دیه ثابت می‌شود یا قصاص؟
ج: در فرض مرقوم دیه ثابت می‌شود و برعهده‌ دکتر است.

وجوب پرداخت دیه بر مباشر سقط

س: دیه سقط جنین که با رضایت کامل پدر و مادر، و از راه‌های مختلف انجام می‌شود، به عهده کیست؟
ج: دیه بر عهده مباشر سقط می‌باشد. اگر دکتر مسقیماً سقط را انجام دهد، دیه برعهده اوست و اگر پرستار تزریق نماید، به عهده اوست و اگر مادر دارو را خورده برعهده مادر است و در همه موارد، دیه باید به ورثه طفل پرداخت شود که در موارد اول و دوم پدر و مادر و در مورد سوم پدر است که اگر ایشان عفو کند، ساقط می‌شود؛ هر چند گناه آنکه قتل نفس یا مشابه آن باشد، ثابت است.

ملاک در جواز سقط جنین

س: در منابع و عرف پزشکی، خطر جانی و مرگ مادر و احتمال عوارض در حاملگی‌ها و بیماری‌های مختلف، با درصد تعیین می‌شود. آیا سقط درمانی، فقط در مواردی که درصد بالایی از خطر، مادر یا کودک را تهدید می‌کند، جایز است، یا درصد پایین نیز می‌تواند مجوز باشد؟
ج: ناقص‌الخلقه بودن جنین، مجوز شرعی برای سقط جنین - حتی قبل از ولوج روح در آن - محسوب نمی‌شود، ولی اگر تهدید حیات مادر بر اثر استمرار حاملگی مستند به نظر پزشک متخصص و مورد اطمینان باشد یا موجب مشقت شدیده باشد، سقط جنین قبل از ولوج روح در آن اشکال ندارد.

از بین بردن تعدادی از جنین‌ها برای حفظ بقیه

س: با توجه به روش‌های درمان نازایی که در حال حاضر انجام می‌شود، گاهی اوقات حاملگی‌های چند قلو ( چهارقلو) اتفاق می‌افتد، که در اکثر موارد، با زایمان زودرس در ماه‌های پنجم و ششم همراه است و جنین‌ها به ثمر نرسیده و از بین می‌روند. یکی از روشهایی که امروزه در دنیا انجام می‌شود، کاهش تعداد این جنین‌ها در ماه‌های اول حاملگی (پنجاه تا شصت روزگی)‌است، تا بقیه جنین‌ها بتوانند رشد کنند و حاملگی به ثمر برسد. آیا این روش درمانی از نظر شرع مقدس اسلام جایز است یا خیر؟
ج: اگر کاهش بعضی از جنین‌ها، موجب زنده ماندن بقیه شود (و عدم کاهش، سبب از بین رفتن همه آنها گردد) اشکال ندارد.

خارج کردن زود هنگام جنین از رحم مادر برای نجات جان او

س: اگر دکتر متخصص تشخیص دهد که اگر جنین با عمل جراحی خارج شده و در دستگاه نگهداری شود، به حیات خود ادامه خواهد داد، آیا اقدام به عمل جراحی جایز است؟ آیا حکم مسئله، قبل از ولوج روح و بعد از آن فرق دارد یا نه؟
ج: با فرض اینکه جنین در دستگاه زنده خواهد ماند، بیرون آوردن آن اشکالی ندارد و فرقی بین قبل از ولوج روح و بعد از ولوج روح نیست.

سقط جنین عمدی

س: من در هفته دهم حاملگی عمداً جنین را سقط کرده‌ام. نسبت به سقط جنین چه باید بکنم؟
ج: سقط جنین بر شما حرام بوده است که مرتکب شدید، ولی کفاره ندارد؛ لیکن دیه شرعی جنین را ضامن هستید، و باید دیه را به وارث شرعی او بپردازید و خودتان از این دیه ارث نمی‌برید.

راسخون