در محضر علما

 

 با سلام خدمت تمامی دوستانم    

در حال خواندن کتاب ( در محضر افلاکیان ) بودم که تصمیم گرفتم هر روز یا چند روز یکبار مطالبی را از این کتاب برای شما دوستان داخل وبلاگ بگذارم . لازم به ذکر است که این کتاب جالب و خوندنی و مفید در رابطه با ( شیوه سیر و سلوک و ذکرهای شگفت انگیز علما و عرفا ) ست که در آن شرح حال و زندگی نامه و کرامات و ... علمایی نظیر حضرت آیت الله سید علی قاضی - حاج شیخ حسنعلی نخودکی اصفهانی - حضرت آیت الله محمد تقی بهجت تبریزی - حاج آقا مجتهدی تهرانی - میرزا جواد آقا ملکی تبریزی - علامه سید محمد حسین طباطبایی - علامه حسن زاده آملی - شیخ جعفر آقا مجتهدی - حاج اسماعیل دولابی و حاج مرشد چلویی آورده شده است که بسیار مفید و جذاب است .  

حاج اسماعیل دولابی  

 

حاج اسماعیل دولابی در کتاب طوبای کربلا ص۲۰ آورده است : 

سلطنت امام حسین ( علیه السلام ) در عالم آخرت    

 برای خواندن این مطلب به ادامه مطلب بروید . . .

«« آقای سید محمد تقی گلستانی »» نقل می کند : در اوایل جوانی ٬‌ چند نفر هم سال ٬‌ هم دل و یک جهت بودیم . دوره داشتیم ٬ هر شب در منزل یکی از دوستان می رفتیم و با هم بودیم . یکی از آنان پدرش حسینی بود ٬ یعنی به حضرت سیدالشهدا ( علیه السلام ) سخت علاقه مند بود تا جایی که شبی که نوبت مهمانی پسرش بود : گفت :‌‌ « من راضی نیستم که به منزل من بیایید ٬ مگر اینکه روضه خوانی هم بیاید و ذکری از حضرت سیدالشهدا ( علیه السلام ) خوانده شود . » 

به همین خاطر هر شب که نوبت آن رفیق بود ٬ مجلس ما به روضه و تعزیه تمام می شد . پس از چندی ٬ آن پیرمرد محترم مرحوم شد و مرگش همه ما را سخت ناراحت کرد تا اینکه شبی او را در عالم خواب دیدم و می دانستم که مرده است و هر کی انگشت ابهام (شست) مرده را بگیرد ٬ هر چه از او بپرسد جواب می گوید ٬ از این رو انگشت ابهام او را گرفتم و گفتم : « تو را رها نمی کنم تا حالات خود را برایم نقل کنی . » ترس و لرز شدیدی به او دست داد و گفت : « نپرس که گفتنی نیست ! » وقتی از گفتن حالاتش مایوس شدم گفتم : « پس چیزی را که در این عالم فهمیدی برایم بگو تا من هم بدانم . »    

گفت : « ما با اینکه امام حسین ( علیه السلام ) را در دنیا یاد می کردیم نشناختیم ٬‌ این جا که آمدم مقام و سلطنت و عزت او را مشاهده کردم که آن را هم نمی توانم به تو بفهمانم  

 جز اینکه خودت بیایی و ببینی !!!  »  

منبع : طوبای کربلا ص ۲۰