یک گزارش جدید میگوید مصرف دخانیات سال آینده 6 میلیون نفر به علت سرطان، بیماری قلبی، بیماری ریوی و گسترهای از بیماریهای دیگر خواهد کشت.
به گزارش خبرگزاری رویترز اطلس جدید دخانیات که بنیاد جهانی ریه و جامعه سرطان آمریکا آن را منتشر کرده است، تخمین میزند که هزینه مصرف دخانیات بر اقتصاد جهانی ناشی از هزینههای مستقیم پزشکی، از دست دادن بهرهوری، آسیبهای زیستمحیطی به 500 میلیارد دلار در سال خواهد رسید.
این گزارش میافزاید: "هزینه کلی اقتصادی مصرف دخانیات باعث کاهش ثروت ملی در حد 3.6 درصد کاهش در تولید ناخالص ملی میشود."
این گزارش میافزاید: "دخانیات عامل دهدرصد مرگها در کل جهان است و هر سال به تنهایی جان 5.5 میلیون نفر را میگیرد."
بر اساس این گزارش اگر روند فعلی ادامه یابد، تا سال 2020 شمار تلفات ناشی از سیگار به 7 میلیون نفر و تا سال 2030 به 8 میلیون نفر خواهد رسید.
این گزارش میافزاید در طول چهار دهه گذشته، میزان سیگار کشیدن در کشورهای ثروتمند مانند آمریکا، انگلیس، ژاپن در حال کاهش بوده است، در حالیکه در اکثر کشورهای در حال توسعه این میزان رو به افزایش بوده است.
برخی دیگر از یافتههای این گزارش که در این آدرس قابل دسترسی است، اینها هستند:
یک میلیارد مرد سیگاری- 35 درصد مردان در کشورهای ثروتمند و 50 درصد مردان در کشورهای در حال توسعه.
250 میلیون زن روزانه سیگار میکشند- 22 درصد زنان در کشورهای توسعهیافته و 9 درصد زنان در کشورهای در حال توسعه.
خطر مرگ ناشی از سرطان ریه در مردانی که سیگار میکشند، بیش از 23 برابر مردان غیرسیگاری و در زنان سیگاری 13 برابر زنان غیرسیگاری است.
دخانیات یک سوم تا یک دون افرادی را که سیگار میکشند، میکشد. سیگاریها به طور متوسط 15 سال زودتر از افراد غیرسیگاری میمیرند.
مصرف دخانیات نهایتا 250 میلیون نفر از نوجوانان و کودکان امروز را خواهد کشت.
حدود یک چهارم جوانان سیگاری، اولین سیگار کشیدنشان را پیش از 10 سالگی تجربه کردهاند.
قرارگیری به دود سیگار در محیطهای کار سالانه 200000 نفر را میکشد.
این گزارش میافزاید: "یکصد میلیون نفر در قرن بیستم به علت استعمال دخانیات جان خود را از دست دادهاند. و اگر اقدامات موثری برای پیشگیری از سیگارکشیدن جوانان و کمک به ترک سیگار در سیگاریهای فعلی انجام نشود، دخانیات در قرن بیست و یکم یک میلیارد نفر را خواهد کشت."
بر مبنای این گزارش چین در صدر کشورهای تولیدکننده سیگار قرار دارد، و ردههای بعدی را آمریکا، روسیه و ژاپن قرار دارند.
توصیه به خوشاخلاق بودن و حفظ آرامش، از اینپس، فقط یک توصیه اخلاقی یا سفارشی درجهت ارتقای سلامت روان نیست؛ توصیهای برای حفظ سلامت جسم هم هست.
اگر دل را به دریا زدهاید و از خرد و خاکشیر کردن اعصابتان با کوچکترین بوق و بهانهای، نمیترسید، لااقل از خطر مرگ بترسید که محققان به تازگی سرنخهایی از آن را نیز یافتهاند.
آنها میگویند در افراد بداخلاق و عصبانی، میزان برخی از آنتیاکسیدانهای خون کمتر از سایرین است و همین میتواند زمینه را برای ابتلای بیشتر آنها به بیماریهای قلبی فراهم کند.
آنتیاکسیدانها، گروهی از مواد هستند که کار آنها مبارزه با محصولات خطرناک سوختوساز بدن است.
آنتیاکسیدانها که میتوان برخی ویتأمینها را نیز به نوعی در بین آنها جای داد، کار پاک کردن و تجزیه این محصولات خطرناک را، موسوم به رادیکالهای آزاد، انجام میدهند.
تاکنون نقش برخی عوامل در کم شدن میزان طبیعی آنتیاکسیدانهای بدن، شناخته شده بود؛ عواملی مانند آلودگی هوا، سیگار و تغذیه نامناسب. اما این اولین بار است که نقش یک عامل روانی، روی میزان این مواد در بدن، بررسی میشود و نتیجه هم، مثبت از آب درآمده است.
به گزارش رویترز، در بررسی این محققان، بیش از 3 هزار و 500 مرد و زن 18 تا 30 ساله، از لحاظ عوامل خطر بیماریهای قلبی ارزیابی شدند که نتایج حاضر، بخشی از این ارزیابی است.
محققان ابتدا سطوح برخی آنتیاکسیدانها، از قبیل کارتنوئید (پیشساز ویتأمین A)، توکوفرول (ویتأمین E) و نیز لیکوپن را در این افراد اندازه گرفتند. سپس در مرحله بعدی، از طریق یک پرسشنامه روانشناسی، میزان عصبانیت آنها را در زندگی روزمره، بررسی کردند. این بررسیها، به مدت بیش از 7 سال بعد، ادامه پیدا کرد.
نتیجه این شد که فقط میزان انواع کارتنوئیدهای خون، با میزان عصبانیت افراد رابطه معنیداری داشت.
بنابراین میتوان گفت این مطالعه، بهعنوان اولین قدم در بررسی اثر رفتار و وضعیت روانی فرد، در سلامت جسمیاش، توانسته به نتایج کوچک، اما قابلملاحظهای دست پیدا کند.
البته خود این محققان، به محدودیتهای طرحشان اشاره میکنند. درست است که مطالعات پیشین نشان داده بود که میزان ابتلای افراد پرخاشگر یا اصطلاحا عصبانی، به بیماریهای قلبی بیشتر و مرگ ومیر آنها نیز در اثر این بیماریها بیشتر است، اما متغیرهای دیگری نیز هستند که ممکن است در این میان تأثیر داشته باشندو شاید نتوان این موضوع را صد در صد به رابطه بین رفتارهای عصبی و کاهش آنتیاکسیدانها ربط داد.
همه میدانیم که افراد عصبی، بیشتر از بقیه ممکن است سیگار بکشند، کمتر به تغذیهشان توجه دارند و احتمال الکلی شدن آنها، حداقل در جوامع غربی، بیشتر است. همه این عوامل، میتوانند برای بروز بیشتر بیماریهای قلبی در آنها کافی باشد؛ چه میزان آنتیاکسیدانهای خونشان کمتر باشد و چه نه.
این نتایج که در شماره اول ژانویه 2008 نشریه «اپیدمیولوژی آمریکا» منتشر شده، شاید یک بهانه دست ما بدهد که از این به بعد برای کنترل خشم و عصبانیتمان، بیشتر تلاش کنیم.
به این ترتیب هم به سلامت روان خود و اطرافیانمان کمک کردهایم و هم به سلامت جسممان.
آیا میدانستید که تنهایی برای سلامتی مضر است.
زمانی که تنها هستید افکار مختلفی بهخصوص افکار منفی به ذهنتان هجوم میآورند. این افکار به روح و روانتان نفوذ میکنند و بعد روی جسمتان تاثیر میگذارند. چه بسا ممکن است گاه افرادی نیز در اطرافتان باشند ولی بهدلیل روابط سرد و درک نکردن یکدیگر، باز هم احساس تنهایی کنید.
در هر حال، احساس تنهایی استرس را افزایش داده و موجب تپش قلب، بیقراری، فشار خون بالا و بیماریهایی که از روح و روان انسان نشأت میگیرند، میشود و بر عکس، با هم بودن و ابراز عشق و توجه به انسان نیرو میدهد و او را در برابر بیماریها مقاوم میکند. این موضوع در مورد افراد سالمندی که همسران خود را از دست داده و در تنهایی بهسر میبرند بیشتر صدق میکند چون در این سنین بهدلیل ضعف قوای جسمانی، ترس از پیری، تنهایی و حتی ترس از مرگ، انسان بیشتر نیازمند عشق و توجه است اما متأسفانه گاه این نیاز نادیده گرفته میشود.
از اینکه هنوز مجرد ماندهاید، مدتی است که بیوه شدهاید و یا اینکه بعد از سالها زندگی مشترک از همسرتان جدا شدهاید، تحت فشار ناشی از تنهایی هستید. با توجه به سن و سالتان و زندگیای که پشت سر گذاشتهاید، بهخود میگویید که دیگر نمیتوانید زندگی مشترک همراه با عشق را تجربه کنید!
اشتباه نکنید! عشق قاعده خاص و یا محدودیت سنی ندارد. خواهید دید که دوباره میتوانید در دوره بازنشستگی و سنین پیری به خوشبختی دست یابید!
یکی از دوستانتان در سن 65سالگی ازدواج مجددش را به شما خبر میدهد! چرا از شنیدن چنین خبری آنقدر متعجب میشوید؟ به خوبی میدانید که عشق سن و سال نمیشناسد. آیا خود شما هم حق ندارید تا روزی که زنده هستید از زندگی لذت ببرید؟ تعصبات کهنهای چون «دیگه از سن و سال تو گذشته» را دور بریزید! برای آنکه متقاعد شوید، تنها کافی است نگاهی به دور و برتان بیندازید تا ببینید چند نفر از زنان و مردان در سنین بازنشستگی تشکیل خانواده دادهاند.
به فکر خودتان باشید!
امروزه با افزایش طول عمر، بعد از سپری کردن سالها کار و تلاش، اوقات بیشتری پیش رو دارید؛ اوقاتی که صرف تفریح و سرگرمی، سفر، دوستیابی، پرداختن به علایق و همچنین دیدارهای عاشقانه میشوند، بنابراین هیچ دلیلی وجود ندارد که اجازه دهید از پا افتاده و ناتوان شوید! بر عکس، برای آنکه از نظر عاطفی شکوفا شوید، از اوقات فراغت، تجربه و آزادیای که در دوران بازنشستگی برخوردار میشوید، بهره ببرید.
هماکنون که فرزندانتان سر خانه و زندگی خودشان رفتهاند و نوههایتان بزرگ شدهاند وقت آن رسیده که به فکر خودتان باشید. برخی از سالخوردگان بعد از به انجام رساندن وظایف پدر و مادری و فرستادن فرزندان به خانه بخت ،خواهان آنند تا شور و حال دوران جوانی را دوباره با همسران خودشان از سر گیرند، در حالیکه برخی دیگر بعد از سر و سامان دادن فرزندان، حاضر به ادامه زندگی با همسرانشان نبوده و از این فرصت برای جدایی از همسر و آغاز یک زندگی جدید مشترک همراه با عشق، استفاده میکنند؛ چیزی که گاه از مدتها پیش در انتظارش بودند.
لذتی متفاوت
با تمام این تعاریف، زمانی که افراد دیگر جوان نیستند کجا میتوانند یکدیگر را ملاقات کنند؟ این دیدارها در سفر، مکانهای تفریحی و گاه حتی هنگام گردهماییهایی که در انجمنها صورت میگیرد، امکان پذیر است. بعد از آن، برقراری ارتباط با خود شماست. اکثر سالخوردگان قبل از هر چیز در زندگی زناشویی در پی همدلی، همراهی و گوشی شنوا هستند. اما در سن 70سالگی از هر 10نفر تنها 6 زن و 7 مرد به روابط زناشویی ادامه میدهند.
در این سنین لذت محبت نسبت به دوران دیگر متفاوت است. در این دوران مهر و محبت بیشتر بوده و ناز و نوازشها عمیقتر هستند. البته «عشقهای دوران پیری» اغلب موجب برانگیختن احساس مخالفت در خانوادهها شده و فرزندان حاضر نیستند این بخش از زندگی والدینشان را بپذیرند. اما با وجود این مخالفتها، در نهایت فرزندانتان باید بپذیرند که شما حتی در سن 75سالگی زندگیتان را از نو خواهید ساخت. آیا این خواستهای غیرطبیعی است که میخواهید عشق و توجه، شما را احاطه کند؟
از لحظات و تجربیاتتان بهرهمند شوید
درست است که در سنین پیری ضعیفتر و آسیبپذیرتر شده، بیماریهای متعددی به سراغتان میآید و خستگی بر شما چیره میشود... اما این بدان معنا نیست که دست از خودتان بکشید و از خوشبختی روی برگردانید. عشق به انسان پر و بال میدهد، با عشق، تولدی دوباره را تجربه میکنید و جوانی را از سر میگیرید. فراموش نکنید که در این سنین از تجربه و پختگیای که در اثر گذران عمر به دست آمده و از لطافت و شور و شوقی که عشق جدید به همراه دارد، برخوردار میشوید. آیا چیزی بهتر از این وجود دارد که در کنار فردی که دوستش دارید دوران پیری را سپری کنید؟
همه از اهمیت دوستی صادقانه برای پربارکردن زندگی آگاه هستند.
اما دوستی در محیط کار چه نقشی دارد؟ آیا حفظ کار و فاصله معقول و منطقی از دوستان مهمتر است یا برقراری ارتباط صمیمانه با دوستان و گسترش آن در محیط کار؟
دکتر جان یاگر نویسنده کتاب «اهمیت دوستی و تاثیر آن در زندگی» مینویسد: «دوستان در محیط کار تاثیر زیادی بر عملکرد شما دارند. به شما انگیزه میدهند، باعث پیشرفت شما میشوند یا بر عکس، شما را ناامید میکنند و در نتیجه با دلسردی به کار خود ادامه میدهید. دوستان خوب محیط کار را لذتبخش میکنند. خلاقیت و بازدهی را افزایش میدهند. بسیاری از طریق دوستان، کارهای جدید و خوب پیدا میکنند.
اما اگر تاثیر دوستان بیش از حد معمول باشد، برایتان گران تمام میشود و نتایج منفی به دنبال دارد. دوستی بیش از حد، خلاقیت را از بین میبرد. گفتوگوهای طولانی با دوستان، سرعت انجام کار را کاهش میدهد. برخی دوستان میتوانند مسائل کاملا خصوصی شما را در محیط کار پخش کنند. گروهبندی دوستان باعث پارتیبازی، انحصارطلبی و تبعیض میشود.»
ارتباطات محیط کار باعث دوستی و صمیمیت میشود. بتی گلاستر روانشناس میگوید: «شما نظرتان را در مورد همکاران، مدیران یا کار به دوستتان میگویید و انتظار دارید به کسی نگوید. اگر دوست وفاداری باشد، خواسته شما را تامین میکند در غیر این صورت حرف شما را همهجا پخش میکند.»
آیا دوستیهای محل کار با دوام است؟ آیا دوستیهای محل کار با سایر دوستیها تفاوت دارد؟ یاگر پاسخ میدهد: «بله از خیلی جهت فرق دارد. کار امنیت مالی ایجاد میکند. اگر مجبور باشیم بین کار و منبع درآمد و دوست یکی را انتخاب کنیم، دوست را به کار میفروشیم. با توجه به جنبههای مثبت و منفی گسترش روابط صمیمانه و دوستانه، تصمیمگیری در این خصوص بسیار حساس و مهم است. دوستان خوب تاثیر مثبت بر کارتان دارند. برعکس دوستان بد باعث اخراج شما میشوند.»
دوستی با مدیر
آیا باید رئیس و کارمندان با هم دوست باشند؟ یاگر میگوید، حفظ دوستی با همکاران بسیار ساده است. ولی اگر فردی باید بر کار دوستش نظارت و کار او را ارزیابی کند، مشکل به وجود میآید. اگر بخواهید با مدیرتان دوست باشید شاید همکاران فکر کنند میخواهید از موقعیت سوءاستفاده کنید. اگر رئیستان با شما دوست باشد شاید او را به حمایت و جانبداری از شما متهم کنند.
وقتی بین دوستیها فاصله ایجاد میشود
دوستی در محیط کار با ارزش است، اما دائمی نیست. اگر موقعیت یا کارتان عوض شود، شاید از دوستتان جدا و به بخش دیگری منتقل شوید. در چنین صورتی، چه عاملی باعث ادامه دوستی میشود. یاگر میگوید: «حفظ ارزشهای مشترک» ارزشهای مشترک عامل اصلی دوستی و حفظ آن باعث بقاء دوستی میشود.
دامنه دوستی
گاهی دوستان زیرآب شما را میزنند یا به شما خیانت میکنند. تحمل این امر چندان آسان نیست. چگونه با این شرایط میتوانید به کار ادامه دهید؟ یاگر پیشنهاد میکند: ابتدا وفاداری دوستان را امتحان و سپس به آنان اعتماد کنید. در مورد آنچه میخواهید به دوستان بگویید با دقت فکر کنید.
اگر دوستتان باعث پیشرفت و ارتقای شما میشود، دوستیتان را ادامه دهید صحبت و دوستی بیش از حد باعث اختلاف میشود، در صورت لزوم خود را کنار بکشید یا اعتدال را رعایت کنید. رابطه اجتماعی با دیگران داشته باشید ولی صمیمی نشوید. اگر در محیط کارتان ترجیح میدهند روابط صمیمانه با همکاران نداشته باشید، به این امر توجه کنید.
شخصیت نخستین هدفی است که با تیر عصبانیت شما قربانی میشود.
گاهی عواقب ناشی از این عصبانیت بیش از قربانی شدن شخصیت یا آبروی شما تلفات خواهد داشت و منجر به دردسرهای بزرگ و جدی زیادی میشود.
زمانی یک انسان، فهمیده و باشخصیت است که در موقعیتهای سخت و تحریککننده، کنترل اوضاع را بهخوبی در دست بگیرد. بعضی از آدمها وقتی عصبانی میشوند، بدون اینکه عواقب آن را در نظر بگیرند تمرکز خود را از دست میدهند و دست به کارهایی میزنند که خودشان هم بعدها باور نمیکنند که چنین اعمالی را انجام داده باشند. آنها بهعلت اینکه نتوانستهاند لحظهای کوتاه بر خشم خود غلبه کنند افکار و اعمال مخفی خود را برای دیگران به نمایش گذاشتهاند.
افکار مخفی را میتوان واکنشی آنی دانست که مغز آدمی در پاسخ به شرایط بهوجود آمده، به شما پیشنهاد میدهد اما بعضی مواقع بهتر و صلاح است که پیشنهادهای مغز را مخفی نگه داریم و از انعکاس آن به دنیای خارج خودداری کنیم.
ما اگر بخواهیم محبوبیت و شخصیت خود را نزد دیگران حفظ کنیم باید بدانیم که هر لحظه ممکن است شرایطی پیش آید که محبوبیت و شخصیت ما بدون آنکه خودمان بدانیم در معرض آزمایش و خطر قرار بگیرد و اگر آن زمان کوچکترین اشتباهی از ما سر بزند، شخصیت ما نزد دیگران لکه دار خواهد شد. موقعیتهای پیش آمده هرچهقدر هم هولناک و طاقتفرسا باشند، باز هم ذهن اطرافیان این توقع را از ما ایجاد میکند که در مقابل مشکلات و معضلات با بردباری و درایت رفتار کنیم و هرگونه واکنش تند و غیرمعقول، عدمتوانایی ما در حل مشکلات را در افکار دیگران تداعی خواهد کرد.
عصبانیت، جزو جدانشدنی زندگی افراد است و تنها نحوه برخورد شخص در مهار آن است که میتواند موجب بروز یا کنترل عصبانیت شود. با درنظر گرفتن راههایی که در زیر ذکر شده میتوان از بروز عصبانیت در خود و دیگران جلوگیری کرد و یا دست کم از شدت آن کاست:
- در زمان مشاجرات سعی کنید از لحن و کلماتی استفاده کنید که موجب آزار طرف مقابلتان نشود و او را تحریک نکند.
- رفتار خود را تحت کنترل داشته باشید و از نمایش اعمالی که موجب بیاحترامی و توهین به دیگران میشود خودداری کنید.
- موقعیت شناس باشید و با یادآوری این جمله در ذهنتان که هر سخن جایی و هر نکته مکانی دارد در زمان مطرح کردن موضوعات، مطمئن شوید که اکنون شرایط و موقعیت شما و طرف مقابلتان برای گفتوگو مناسب است یا نه. مثلا فرد غریبهای در میان شما حضور نداشته باشد یا خودتان و طرف مقابل آمادگی ذهنی لازم برای بحث در رابطه با آن موضوع را داشته باشید، زمان کافی و مناسب باشد، مدارک و مستندات قابل بحث در دسترس باشد، افراد تحریککننده و سوءاستفادهگر در بین شما نباشند، مکان گفتوگو مناسب باشد تا شرایط محیطی ذهن شما را مخدوش نکند.
- به مشکلات بخندید! در زمان گفتوگو خوش اخلاق باشید و در برابر ناملایمات لبخند بزنید تا عصبانیت شما بروز نکند. سعی کنید طوری که طرف مقابل فکر نکند او را مسخره میکنید و با حالتی که نسبت به یکدیگر احساس صمیمیت بیشترمی کنید مباحث خود را با خنده و شوخی همراه کنید.
- با رفتار و سخنان خود به طرف مقابل اطمینان دهید که خواهان حل مشکلات هستید و با شخص او مشکلی ندارید.
- بهگونهای رفتار کنید که دیگران احساس نکنند قصد زرنگی، فریب و سوءاستفاده از آنها را دارید. برای این کار بهتر است قبل از ارائه راهکار، خودتان را جای طرف مقابل بگذارید و ببینید از نتیجه کار راضی میشوید. اگر این طور بود بعد آن را مطرح کنید و در زمانی که او راهکار ارائه میدهد بازهم موقعیتش را درنظر بگیرید و سپس پاسخ دهید.
- اشتباهات خود را بپذیرید و بابت آن به صراحت عذرخواهی کنید. بهترین زمان عذرخواهی که بیشترین تاثیر را در طرف مقابل خواهد داشت همان زمانی است که شما به اشتباه خود پی بردهاید.
- اگر در زمان گفتوگو احساس کردید که تحملتان به سر آمده، به آرامی عذرخواهی کرده و ادامه بحث را به زمان دیگری موکول کنید.
- برای مشاجرات جدی زنگ تفریح بگذارید و هرچند وقت یکبار بحث را متوقف کنید و چیزی بخورید، هوایی تازه کنید یا صورت خود را با آب سرد بشویید.
- سعی کنید به نکات مثبت سخنان طرفتان بیشتر توجه کنید و از صحبتهای او برداشت منفی نداشته باشید.
- از دروغگویی و انکار اتفاقات خودداری کنید.
- اشتباهات او را بزرگ نمایی نکرده و خطاهای خود را کوچک نشمارید.
- به تهدید و موقعیتهای خوب خود متوسل نشوید.
- عاقلانه و عادلانه قضاوت کنید.
- اگر طرف مقابلتان درمانده است و به چیزی نیازدارد، سعی کنید توقعش را به درستی درک کنید.
- بد نیست که بعضی مواقع گذشت کنید و به نفع طرف مقابلتان رای بدهید. او هم این کار شما را مدنظر خواهد داشت و در جایی جبران خواهد کرد، به این ترتیب دو مشکل به راحتی حل خواهد شد. دقت کنید که اگر برعکس آن را انجام دهید نتیجه متضاد خواهد بود.
- به آرامی سخن بگویید و هرچند وقت یکبار خود و طرف مقابلتان را به آرامش دعوت کنید.
- احساسات او را جریحهدار نکنید.
- اگر طرف مورد بحثتان همسر یا فرد نزدیک به شما است، هرچند وقت یکبار به او بگویید دوستش دارید و بد او را نمیخواهید.
- درصورت امکان با طرف مقابلتان صمیمی باشید و او را در آغوش بگیرید یا شانههایش را لمس کنید.
- از یکدیگر پذیرایی کنید. حتی اگر میزبان نباشید.
- بعضی مواقع بد نیست که بحث را عوض کنید و در مورد موضوعاتی که طرف مقابلتان علاقه دارد صحبت کنید.
- زمانی که از سخنان طرفتان خرسند میشوید او را مطلعسازید و اگر از صحبتهایش ناراحت شدید با مهربانی به او توضیح دهید و خواهش کنید که روش خود را تغییر دهد.
- در پایان گفتوگو به او بگویید که جلسه خوبی داشتید و به نتایج روشنی رسیدید.
در پایان به مغزتان بگویید زمان عصبانیت به جای ارسال پیشنهادهای خطرناک به شما یادآور شود که وقتی عصبانی هستی، بیشتر از همیشه مراقب رفتارت باش.
بسیاری از کودکان هنگام شروع فصل مدرسه علاوه بر قلم، کاغذ و دفتر به کیفپشتی نیاز دارند
این اصول راهنمای ایمنی را هنگام انتخاب کیف پشتی رعایت کنید:
به دنبال کیفهایی باشید که حمایت، راحتی و ایمنی بهتری را ارائه کند.
کره یف پشتی را انتخاب کنید که در پشت آن بالشتکهایی برای به حداقلرساند فشار وجود داشته باشد.
به دنبال کیف پشتی باشید که کمربندهای آن دور کمر و قفسه سینه میپیچد و به این ترتیب وزن محتویات کیف به صورت متعادلتری پخش میشود.
کیفی که دارای چند محفظه است، بهتر است، زیرا به گسترش یکنواخت وزن وسائل مدرسه کمک میکند.
کیفی را انتخاب کنید که از مواد بازتابدهنده ساخته شده باشد، تا به این ترتیب کودکتان در صورتی که در تاریکی را میرود، آسانتر دیده شود.
استفاده نادرست از پمپهای انسولین جان بیماران نوجوان را به خطر میاندازد.
مقامات سازمان غذا و داروی آمریکا هشدار دادند: پمپهای انسولین [تزریق انسولین]که امروزه از سوی دهها هزار نوجوان مبتلا به دیابت نوع اول در سراسر جهان مورد استفاده قرار میگیرند میتوانند خطرناک باشند و ضمن وارد کردن آسیب به بدن بیمار، موجب مرگ وی شوند.
به گزارش سرویس بهداشت و درمان ایسنا، پژوهشگران این سازمان خاطرنشان کردند که والدین باید مراقب استفاده فرزندانشان از این پمپها باشند.
این سازمان اگرچه توصیه به توقف استفاده از این وسیله نمیکند اما تاکید دارد که امنیت استفاده از آن بویژه در کودکان کم سن و سال باید حتما کنترل شود.
بازبینیهای سازمان نشان داده که طی یک دهه 13 مورد مرگ و بیش از 1500 مورد صدمات بدنی در ارتباط با استفاده از این پمپها گزارش شده است.
در برخی موارد ممکن است خود دستگاه درست کار نکند اما در مواردی هم نوجوانان با بیدقتی و به روشی خطرناک از آنها استفاده میکنند.
برخی از بیماران نمیدانند که چطور به شکل درست از این وسیله استفاده کنند، آن را میاندازند و یا درست از آن مراقبت نمیکنند.
استفاده از این پمپها بسیار متداول است؛ چرا که به نوجوانان مبتلا به دیابت امکان میدهد زندگی عادیتری داشته باشند، به طور نامحسوس در بین مردم به خود انسولین تزریق کنند و حتی بتوانند به همراه دوستانشان پیتزا بخورند.
آمارها نشان میدهد که امروزه بیماری دیابت نوع اول بین 12 تا 24 میلیون نفر را در سراسر جهان مبتلا میکنند و زمانی بروز میکند که بدن به سلولهای تولید کننده انسولین در غده پانکراس حمله ور میشوند.
افرادی که دیابت نوع اول دارند یعنی مقدار خیلی کمی انسولین تولید میکنند و یا اصلا انسولینی در بدنشان تولید نمیشود، لازم است که برای ادامه زندگی انسولین تزریق کنند. این نوع دیابت بیشتر در کودکان و نوجوانان است.
تشنگی بیش ازحد، گرسنگی دایمی، تکرر ادرار، کاهش وزن ناگهانی، خستگی مفرط وتاری دید از شایعترین علائم دیابت نوع اول هستند.
دلایل مختلفی برای کاهش تولید انسولین توسط پانکراس یا لوزالمعده شناخته شده است و هر بیماری ممکن است با یکی از این دلایل دچار مرض قند شده باشد. این دلایل عبارت از وارثت (ژنتیک)، ابتلا به بیماریهای عفونی، شرایط محیطی و استرس هستند.
گرچه بسیاری از افراد، ابتلا به بیماری خود را به بروز وقایع استرس زایی مثل تصادفات یا سایر بیماریها ربط میدهند، اما اثبات یک ارتباط مستقیم بین استرس و مرض قند هنوز نیاز به مطالعات بیشتر دارد.
خواصخوراکیها- استفاده از رژیم سرشار از روغن زیتون، سبزی و میوه و ماهی، موسوم به رژیم مدیترانهای، میتواند احتمال ابتلا به دیابت نوع ۲ را نیز کم کند.
این در حالی است که مطالعات قبلی نشان داده بود این رژیم، که در یونان، ایتالیا و اسپانیا بومی است، میتواند در کاهش بروز بیماریهای قلبی، چاقی، آسم و برخی بیماریهای التهابی دیگر موثر باشد.
به گزارش رویترز، مطالعه جدید محققان اسپانیایی در دانشگاه ناوارا نشان داده است افرادی که برنامه غذایی مطابق با رژیم مدیترانهای دارند، تا ۸۳ درصد کمتر احتمال دارد که به بیماری دیابت نوع ۲ مبتلا شوند.
این موضوع به ویژه در بین افرادی که سابقه فامیلی مثبت برای دیابت دارند، سیگاری هستند و یا سن بالا دارند، تاثیر دارد و میتواند از احتمال ابتلای آنان نیز کم کند.
تخم مرغ محلی یا 2 زرده؟ تاریخدار یا بدون تاریخ؟ بزرگ یا کوچک؟
آیا واقعا این فاکتورها در کیفیت تخم مرغ تاثیر گذارهستند؟متخصصان میگوینددر واقع رنگ پوسته تخم مرغ به نژاد مرغ بستگی داشته و تاثیر چندانی بر کیفیت تخم مرغ ندارد و باید بیشتر به تازگی تخممرغ توجه کرد تا رنگ آن.
از سوی دیگر اخیرا تخم مرغهایی به بازار آمدهاند که روی بسته بندی آنها نوشته شده«همراه با امگا3 ». در صورتی که غذای مرغ با بذر کتان غنی شده باشد، آنگاه تخم مرغهای آن حاوی 225 میلیگرم اسیدهای چرب امگا 3 و ویتامین E خواهد بود.
البته متخصصان معتقدند که بهتر است تامین امگا 3 بدن از طریق مواد خوراکی نظیر ماهیهای چرب باشد که این مواد به طور طبیعی حاوی امگا 3 هستند . اما در پاسخ به این سوال که تخم مرغ محلی بهتر است یا ماشینی؟
پزشکان به طور متفقالقول تخم مرغ محلی را توصیه میکنند که از مرغهایی بدستآمده که در محیط باز پرورش یافته و غذای طبیعی خوردهاند. به عقیده آنها نوع غذای مرغ و محل زندگی آن به طور مستقیم بر کیفیت تخمی که میگذارد،تاثیرگذار است. در موقع خرید تخم مرغ هم باید به تازگی و سالم بودن آن توجه کرد.
تخم مرغهای ترک دار یا شکسته برای مصرف خوب نیستند. علاوه بر این با توجه به گرم شدن هوا، ریسک فاسد شدن تخم مرغ هم افزایش مییابد. یک راهکار ساده برای آزمایش سالم بودن تخم مرغ این است که آن را در ظرفی حاوی آب و نمک شناور کنیم؛ تخم مرغی که ته آب برود سالم است و تخم مرغهایی که روی آب میمانند، مانده یا خراب هستند.
همچنین تخم مرغهای تاریخدار هم تا حدود زیادی به تشخیص تازگی یا ماندگی کمک میکنند.
هر روز که از فصل بهار سپری میشود یکی از میوههای نوبرانه به بازار میآید.
پس از توت فرنگی و گوجه سبز، حالا نوبت به گلابیهای نوبرانه رسیده است تا روی چرخ دستفروشها یا ویترین میوهفروشیها جا خوش کنند.
هر چند قیمت گلابی هنوز خیلی گران است و تا اشباع شدن بازار از این میوه، همچنان یک نوبرانه به شمار خواهد آمد اما هر وقت که جیبتان اجازه داد از این میوه پر خاصیت غافل نشوید.
تا به حال از تخریب اکسیژنی سلولها چیزی شنیدهاید؟ سلولهای بدن تحت تاثیر رادیکالهای آزاد آسیب میبینند پس اگر میخواهید سلولها سالم بمانند تا میتوانید گلابی بخورید.
ویتامین C موجود در گلابی به سلولها کمک میکند تا با عفونت مقابله کرده و به جنگ باکتریها و ویروسها بروند. گفتنی است خوردن یک گلابی متوسط حدود ۱۱ درصد نیاز بدن به ویتامین C و ۹ درصد نیاز به مس را تامین میکند.
از سوی دیگر گلابی، غنی از فیبر است و این فیبر به کاهش کلسترول کمک می کند. همچنین پزشکان معتقدند که گلابی دشمن سرطان سینه است و احتمال حساسیتزایی آن کمتر از هر میوه دیگری است.
یکی دیگر از ویتامینهای موجود در گلابی نیز ویتامین K است که در رابطه با بیماریهای خونی کارایی دارد.