ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | 3 | 4 | |||
5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 |
12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 |
19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 |
26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 |
محبّت در گرو توجه به نعمت یا خدمت است.
یاد نعمتهاى خدا، علاقه ما را به او زیاد مىکند، چه نعمتهاى عمومى و چه
نعمتهاى خصوصى.
نعمتهاى عمومى از قبیل باد، باران، خورشید، کوهها، گیاهان، خوردنىها،
آشامیدنىها، همسر، فرزند، عقل، علم، زبان، چشم، گوش و سایر اعضا، نعمت
شب و روز، خواب و بیدارى، آزادى و قدرت انتخاب و گرایش به خوبىها و کمالات
و تنفّر از بدىها که هر کدام از این نعمتها نباشد، زندگى بشر فلج مىشود.
راستى، اگر آب دهان ما شور یا تلخ بود، چه مىکردیم؟
اگر خداوند نعمت خواب و حتى غلطیدن در خواب را دو سه روز از ما بگیرد چه
مىکنیم؟
نعمتهاى خصوصى، امکانات و استعدادهایى است که خداوند به هر یک از افراد
بشر عطا کرده است و اگر انسان فکر کند مىبیند چه بسیار نعمتهایى که در
اختیار اوست و دیگران به دلایلى از آن محرومند.
آرى، فکر کردن در نعمتهاى الهى، انسان را عاشق خدا مىگرداند و قرآن به این
امر سفارش کرده است. «فاذکروا آلاءَ اللّه»
mohsepideh.blogfa.com