ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | 3 | 4 | |||
5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 |
12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 |
19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 |
26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 |
سلوک به بلای سیّدالشّهدا (علیهالسلام)، یعنی؛ در این ماجرا وارد و با عاشورا سالک شدن. نه فقط بلای سیّدالشّهدا(علیهالسلام)، بلکه بلای چهاره معصوم(علیهمالسلام)، از جمله امام زمان (علیهالسلام) که ایشان مبتلاترین انسانهای عالمند، کیست که این را بفهمد؟!
راوی میگوید: بر امام صادق(علیهالسلام) وارد شدیم، وضع حضرت متغیّر بود و به شدت گریه میکردند و میفرمودند: غیبت تو خواب را از من گرفته است، سپس فرمودند: کتاب جفر را نگاه میکردم به غیبت حضرت و حوادث آن رسیدم.
یکی از بزرگترین درسهای سوره یوسف این است که، حضرت یعقوب (علیهالسلام) با غیبت ولیّ خدا چگونه برخورد کرده است، همیشه مشغول بوده در حالی که، پیغمبر خداست و مقام عصمت دارد، باید دائماً به خدا مشغول باشد، اگر گریه بر یوسف سلوکآور نبود، گریه نمیکرد؛ چون انبیا حتی کار مباح هم انجام نمیدهند، چطور حضرت یعقوب(علیهالسلام) اینقدر گریه نموده و نسبت به آنهایی که این کار را کردهاند کظم غیظ میکند به طوری که چشمها سفید و کمر خم گردید، بعد هم متهم به جنون شد، باز هم دست بردار نبود. باید با بلا و غیبت ولیّ خدا اینطور برخورد کرد، نه اینکه ولیّ خدا مبتلاست، تو بخوابی؟! «عزیزٌ علیّ أن تحیط بک دونی البلوی.»(1)
"سید محمدمهدی میرباقری"
گروه دین و اندیشه تبیان، هدهدی
1- دعای ندبه.