فتنه گران نتوانستند قدس را از نظر بیندازند ( ویژه روز قدس )

1-از روز قدس ٨٨ تا روز قدس٨٩ : فتنه گران نتوانستند قدس را از نظر بیندازند  2-نگاه یک 3-نگاه دو

   

                                     از روز قدس 88 تا روز قدس 89 
              فتنه گران نتوانستند قدس را از نظر بیندازند  

هنگامی که 31 سال پیش حضرت روح الله(ره) همزمان با شروع دور تازه ای از جنایات بی رحمانه رژیم اشغالگر صهیونیستی در لبنان با صدور پیامی، آخرین جمعه ماه رمضان را «روز قدس» نامید و از همه مسلمانان عالم خواست تا در این روز با برگزاری راهپیمایی سراسری انزجار خود را از رژیم صهیونیستی اعلام دارند، کمتر کسی باور می کرد که این روز به یکی از باشکوه ترین روزها در جهان اسلام مبدل گردد.
حضرت امام(ره) در این پیام که در 16 مردادماه 1358 مصادف با سیزدهم رمضان 1399 صادر گردید، فرموده بودند: «من از عموم مسلمانان جهان و دولت های اسلامی می خواهم که برای کوتاه کردن دست این غاصب و پشتیبانان آن به هم بپیوندند و جمیع مسلمانان جهان را دعوت می کنم آخرین جمعه ماه مبارک رمضان را که از ایام قدر است و می تواند تعیین کننده سرنوشت مردم فلسطین نیز باشد، به عنوان روز قدس انتخاب و طی مراسمی همبستگی بین المللی مسلمانان را در حمایت از حقوق قانونی مردم مسلمان اعلام نمایند.»
چند روز بعد (روز 25 مرداد) حضرت امام(ره) در جمع اقشار مختلف مردم در شهر قم به تشریح ویژگی های روز جهانی قدس پرداختند و در بخشی از سخنان خود فرمودند: «روز قدس، یک روز جهانی است. روزی نیست که فقط اختصاص به قدس داشته باشد. روز مقابله مستضعفین با مستکبرین است. روز مقابله ملت هایی است که در زیر فشار ظلم آمریکا و غیر آمریکا بودند، در مقابل ابرقدرت هاست. روزی است که باید مستضعفین مجهز بشوند در مقابل مستکبرین و دماغ مستکبرین را به خاک بمالند.»
از آن سال به بعد همه ساله ملت های مسلمان در سراسر جهان از جنوب آفریقا تا شمال اروپا و از مجمع الجزایر فیلیپین تا سواحل غربی قاره آمریکا در یک راهپیمایی سراسری و فراگیر، انزجار خود را از رژیم اشغالگر قدس اعلام می دارند. حرکتی که سال به سال بر عظمت و شکوه آن افزوده می شود.

فتنه 88 و روز جهانی قدساما مراسم روز جهانی قدس سال 88 در ایران اسلامی با حواشی همراه بود که آن را متفاوت از سال های پیش کرده بود. شکست خوردگان دهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری در 22 خردادماه که حاضر به پذیرش رأی ملت نبودند، تلاش کردند تا با ایجاد بلوا و آشوب نظام را وادار به تسلیم شدن در برابر خواسته های غیرقانونی خود نمایند. اما آنگاه که مسئولان نظام اسلامی به یاری ملت غیور و انقلابی تسلیم زیاده خواهی و فتنه گری نشدند، وارد بازی خطرناکی شدند که حقیقت منافقانه این جریان را بیش از پیش آشکار ساخت.
برنامه فتنه گران آن بود که با سوء استفاده از مناسبت های ملی - مذهبی، فضای کشور را همچنان ناامن نگه داشته و با تداوم این وضعیت نگذارند که دولت دهم با تمام توان در تحقق برنامه های خود موفق باشد. در واقع ایجاد ناکارآمدی از طریق ناامن سازی، سناریوی طرح ریزی شده فتنه گران علیه نظام اسلامی بود. این وضعیت ناامن سازی زمینه افزایش فشارهای بین المللی و دخالت کشورهای بیگانه در مسائل کشور را فراهم می آورد و این درست خواسته جریانی بود که روزبه روز پشتوانه مردمی خود را از دست می داد.
هرچند اولین مرحله این سناریو به صورت محدود در نمازجمعه 26 تیرماه که به امامت آقای هاشمی رفسنجانی اقامه شد به نمایش درآمد و فتنه گران هوادارانی را به سوی دانشگاه تهران گسیل کردند که با کفش و به طور مختلط به امام جمعه وقت اقتدا کردند، اما اولین گام جدی فتنه گران در روز جهانی قدس کلید خورد. جریان فتنه گر از چندین روز مانده به آخرین جمعه ماه رمضان، تلاش کرد تا با تحریفی آشکار این روز را «روز ایران» و نه «روز قدس» بنامد و طرح مسئله فلسطین در این روز را موضوعی انحرافی معرفی کند!
احزاب و گروه های سیاسی حامی فتنه گران و سایت ها و وبلاگ های مخالفان و معاندین انقلاب اسلامی مدت های مدیدی برای تحت الشعاع قرار دادن ماهیت اصلی روز قدس تلاش کردند. صدور بیانیه و طراحی متعدد پوسترهای انحرافی برای روز قدس و قرار دادن آن در صفحات مجازی اینترنت جهت بهره برداری فتنه گران، از جمله این اقدامات بود. در این بین خبر حضور موسوی، کروبی و خاتمی نیز در صدر اخبار کودتاگران قرار داشت؛ کروبی گفته بود: «شما در روز قدس نیز بار دیگر قدرت مردم را خواهید دید و متوجه می شوید که مردم از چه فکر و اندیشه ای حمایت می کنند»!؟
با تدبیر مسئولان ستاد اقامه نمازجمعه، امام جمعه این مراسم آقای سیداحمد خاتمی معرفی گردید، چرا که هاشمی رفسنجانی امام جمعه تقریباً ثابت سال های گذشته روز قدس به خاطر افتضاحی که فتنه گران در آخرین نمازجمعه تیرماه تهران به راه انداختند ترجیح داد از اقامه نماز جمعه انصراف دهد.
در مقابل حرکت فتنه گران، هوشیاری و آگاهی ملت حزب الله برای مقابله با این حرکت فتنه گران، بیش از پیش افزایش یافت. روابط عمومی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی نیز با صدور بیانیه ای خطاب به ملت سربلند ایران اسلامی، نسبت به اقدام انحرافی فتنه گران در روز قدس هشدار داد. این اطلاعیه تصریح می کرد:
«دشمنان انقلاب و نظام و شکست خوردگان عرصه انتخابات اخیر در تلاش هستند برای انتقام از مردمی که با خلق حماسه 22 خرداد و حضور بی نظیر 85 درصدی خود، فصل نوینی در روند پیشرفت و تعالی کشور گشوده اند، با حرکات خاص و شعارهای انحرافی و استفاده از نماد های فریبنده رنگین و عمل کردن به نسخه رسانه های بیگانه و صهیونیستی در صفوف متحد مردم اخلال ایجاد کرده و شعارهای واحد و کوبنده ملت علیه اشغالگران سرزمین فلسطین را به شعارهای انحرافی و مورد رضایت آمریکایی ها و صهیونیست ها مبدل سازند.»
این اطلاعیه در ادامه با اشاره به آگاهی و بصیرت ایرانیان و آمادگی فرزندان دلیر و رشید مردم در دستگاه ها و نهادهای امنیتی و انتظامی، به ویژه در سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و بسیج، برای رویارویی قاطع با هرگونه حرکت انحرافی، ضد انقلابی و ضد مردمی تصریح کرد: «به اشخاص و جریان هایی که در صدد ریختن آب به آسیاب دشمن صهیونیستی هستند، هشدار می دهیم چنانچه قصد هرگونه اخلال و بی نظمی در راهپیمایی باشکوه روز قدس را داشته باشند با برخورد قاطع فرزندان شجاع و غیور ملت مواجه خواهند شد.»
حکیم فرزانه انقلاب اسلامی نیز در خطبه های نماز جمعه تهران (20/6/88) نسبت به ایجاد انحراف و تفرقه چنین هشدار دادند: «روز قدس، روز متعلق به مسئله قدس است و ضمناً مظهر وحدت ملت ایران است. مراقب باشید در روز قدس کسانی نخواهند از این اجتماعات برای ایجاد تفرقه استفاده کنند. از تفرقه باید ترسید. با تفرقه باید مقابله و معارضه کرد. تفرقه نباید به وجود بیاید.»
حماسه ملت در صبح روز آخرین جمعه ماه رمضان
از دقایق اولیه صبح روز جمعه 27 شهریورماه 1388 مصادف با آخرین جمعه ماه مبارک رمضان ملت همیشه در صحنه ایران بار دیگر به خیابان ها آمدند تا در بیعتی دوباره با آرمان های حضرت امام خمینی(ره) و ملت مظلوم فلسطین، روز قدس 88 را تبدیل به حماسه ای تاریخی کنند. فضای فتنه آلود ایجاد شده توسط کودتاگران مخملی، ملت انقلابی را بیش از پیش مصمم ساخت تا با اراده و عزمی جزم نسبت به گذشته در صحنه حضور یابند. این احساس مسئولیت موجب شد تا شاهد یکی از بی نظیرترین حضور ملت در روز قدس باشیم.
مرد متوهم فتنه سبز که گمان می کرد با حضور در این مراسم با حمایت پرشور هواداران مواجه خواهد شد، در چهارراه ولیعصر وقتی از اتومبیلش پیاده شد، به یکباره خود را در میان سیل خروشان ملتی دید که با خشم و نفرت تمام، شعار «مرگ بر منافق» سر داده بودند! به همین خاطر به سرعت سوار بر مرکب شده و فرار را بر قرار ترجیح داد. شیخ ساده لوح نیز بعد از دقایقی همراهی با چند ده هواداری که در ماه رمضان با بطری های آب وی را مشایعت کرده و شعار «نه غزه، نه لبنان» سر می دادند، مجبور به فرار از معرکه شد تا بیش از این در افتضاح ایجاد شده شریک نباشد.
رسانه های وابسته به فتنه گران که از حضور میلیونی ملت بهت زده شده و از حضور کم فتنه گران به خشم آمده بودند، بعد از پایان راهپیمایی میلیونی مردم در سراسر کشور بار دیگر به صحنه آمده و با دروغ پراکنی تلاش کردند تا حضور ملت را به نفع خود مصادره کنند. آنها قصد داشتند تا با بزرگنمایی، جمع قلیل و حاشیه ای روز قدس را به عنوان محور تجمعات مردمی ملت ایران معرفی کنند. حرکتی که با انتشار عکس های تعداد اندک فتنه گران در روز قدس ناکام ماند.
در تحلیل حوادث اتفاق افتاده در روز قدس سال 88 توجه به چند نکته می تواند مفید باشد:
1- روز قدس سال گذشته اولین مراسم بعد از انتخابات 22 خرداد بود که به طور همزمان در سراسر کشور برگزار می شد و در آن شاهد حضور همه جانبه مردم در راهپیمایی سراسری بودیم. کودتاگران مخملی مدعی بودند که در سراسر کشور نیز از حمایت حداکثری برخوردارند؛ اما هیچ گاه فرصتی برای سنجش این ادعا فراهم نشده بود. اما آنچه در روز جمعه تمامی ملت ایران شاهد آن بودند، رسوایی این جریان «نفاق و دروغ» بود. همه حاضرین در صحنه در شهرهای مختلف ایران زمین دیدند که جمعیت به هم پیوسته ملت ایران که بر شعارهای حضرت امام(ره) مبنی بر نابودی اشغالگران قدس تأکید داشتند، مجالی برای حضور اندک فتنه گران با شعارهای انحرافی خود باقی نگذاشتند. در واقع حماسه میلیونی ملت در روز قدس، رفراندومی سراسری برای تأیید صحت انتخابات 22 خرداد محسوب گردید.
2- در روز قدس دیگر مأموران انتظامی و امنیتی مقابل فتنه گران قرار نگرفتند. روز قدس اولین فرصت برای مقابله همه جانبه ملت در سراسر کشور با این جریان نفاق بود؛ صحنه ای که در یک سوی آن اغتشاشگران و فتنه گران قرار داشته و در سوی دیگر صفوف به همه پیوسته ملت! صحنه ای که خط نفاق؛ هیچ گاه جرأت حضور در آن را نیافت و با حضور همه جانبه ملت به محاق رفت.
3- تجمع چند ده نفره اغتشاشگران که جرأت حضور در صفوف ملت را نداشته و در شهر تهران در حواشی منطقه راهپیمایی گردهم آمده بودند نیز قابل توجه است. به گفته شاهدان، برخی از این فتنه گران که گویا فراموش کرده بودند در ماه رمضان قرار دارند، با بطری های آب به راهپیمایی آمده بودند و شعایر دینی را آشکارا زیر پا گذاشتند!
شعارهای مطرح شده توسط هواداران فتنه گران مدعی خط امام(ره) نیز پوچی این جریان را آشکار ساخت. شعار: «نه غزه، نه لبنان، جانم فدای ایران» و همچنین تأکید بر شعار «مرگ بر روسیه» و «مرگ بر چین» به جای شعار «مرگ بر آمریکا» و «مرگ بر اسرائیل» از جمله این شعارهاست که ماهیت ضدانقلابی و نفاق گونه این جریان را برای ملت برملا کرد.
شعار «نه غزه، نه لبنان» چگونه شکل گرفت؟
مخملباف و سازگارا دو عنصر وابسته به «سیا»، در یک روز مانده به روز جهانی قدس در بیانیه مشترکی اعلام داشتند: نماد فردا: «رنگ سبز و در صورت امکان پارچه های بزرگ سبز، شعار فردا: «نه غزه، نه لبنان، جانم فدای ایران»!؟
این بیانیه با حمایت رسانه های صهیونیستی چون بی.بی.سی فارسی و صدای آمریکا به طور ویژه تبلیغ گردید و در دستور کار ایادی داخلی آنها که گوش به فرمان رسانه های بیگانه بودند قرار گرفت. این شعار به خوبی خطر و انحرافی را که پیش از این رهبر معظم انقلاب اسلامی به سران فتنه گوشزد کرده بود آشکار ساخت. معظم له در دیدار جمعی از نخبگان علمی کشور اشاره داشتند: «من روز اول این را پیغام دادم به همین حضراتی که صحنه گردان این قضایا هستند؛ آن ساعات اول من به آنها پیغام خصوصی دادم... گفتم این را شما دارید شروع می کنید، اما نمی توانید تا آخر کنترل کنید؛ می آیند دیگران سوءاستفاده می کنند. حالا دیدید آمدند سوءاستفاده کردند. مرگ بر اسرائیل را خط زدند! مرگ بر آمریکا را خط زدند!...»
روز قدس امسال، باشکوه تر از گذشته
ملت ایران در حالی به استقبال روز قدس امسال می رود که با هوشیاری و بصیرت تمام توانسته فتنه «عمیق» سال 88 را به سلامت پشت سر بگذارد. شکست سران استکبار جهانی در تهدید نرم، آنان را بر آن داشته تا با افزایش فشارهای بین المللی و از جمله تحریم اقتصادی، بار دیگر تهدیدات نیمه سخت علیه جمهوری اسلامی را در دستور کار خود قرار دهند.
از سویی دیگر حمله جنایتکارانه رژیم صهیونیستی به «کشتی آزادی»، تداوم وضعیت بغرنج مردم در حال محاصره غزه، افزایش تهدیدات رژیم صهیونیستی علیه حزب الله لبنان، مسایلی است که باعث شده تا نگرانی و دغدغه های امت اسلامی افزایش یافته و با اراده و عزم بیشتری آماده حضور در مراسم باشکوه روز جهانی قدس باشند.
فتنه گران داخلی و حاشیه سازان از جمله کروبی نیز حضور خود در راهپیمایی روز قدس را حق مسلم خود دانسته و اعلام کرده است که امسال نیز چون سال گذشته در این مراسم شرکت خواهد کرد. البته توصیه وی به هواداران نیز شنیدنی است! وی از آنها خواسته تا افتضاح سال گذشته را تکرار نکرده و شعایر اسلامی را رعایت کنند و حداقل از روزه خواری در ملأ عام در این روز بپرهیزند!
حضور میلیونی ملت در نمازجمعه تاریخی روز قدس سال 1389 که به احتمال قوی به امامت رهبر عظیم الشأن انقلاب اسلامی برگزار خواهد شد، بار دیگر دشمنان ملت فلسطین و در رأس آنها آمریکای جنایتکار و رژیم غاصب صهیونیستی و ایادی داخلی آن را ناکام خواهد گذاشت و نوید بخش تحقق این آیه شریفه خواهد بود که «ان موعدهم الصبح، الیس الصبح بقریب» «صبح عذاب و نابودی کفار و منافقین نزدیک است...»نگاه یکعلى اسماعیلى

---

فهرست های سفارشی!

مدتی پیش هفته نامه نیوزیک دست به انتشار فهرست نام 10 رهبر (به زعم خود) بر گزیده جهان را زد که به گفته آن، این رهبران مورد احترام جهانیان بوده و در مسیر دمکراسی خواهی قرار دارند! نکته جالب وجود نام ملک عبدالله پادشاه عربستان در آن بود و جالب تر اینکه وی به عنوان رهبری برگزیده در مسیر دمکراسی خواهی در کشورهای منطقه معرفی شده است !
از سویی دیگر، نشریه فارین پالیسی نیز مدتی قبل دست به انتشار لیست رهبران دیکتاتور جهان زد و در آن از رئیس جمهور چین و رهبر کره شمالی به عنوان دیکتاتور نام برد. هر از چند گاه، نشریات و رسانه های آمریکایی و غربی دست به انتشار فهرست های سفارشی از رهبران و سران کشورهای مختلف جهان، با عنوان خوب یا بد (به زعم خود) می زنند که نکته مشترک و قابل تأمل در اسامی این فهرست ها، سیاسی بودن این اسامی است، نه واقعی بودن آنان.
به این معنا که سران هر کشوری که مخالف سیاست های غرب و آمریکا باشند، در فهرست دیکتاتورها و مخالفین دمکراسی قرار دارند و بالعکس اسامی رهبرانی که موافق سیاست های غرب بوده و در راستای اهداف آمریکا و غرب قدم برمی دارند، به عنوان سران محبوب و مردمی و دمکراسی خواه! معرفی می شوند و البته لزومی هم ندارد که این رهبران طی یک انتخابات آزاد بر روی کارآمده باشند و اصلاً در کشورهای شان انتخابات وجود داشه باشد! مهم این است که موافق غرب هستند! این مسئله در فهرست جدید نیوزویک با معرفی ملک عبدالله پادشاه عربستان به عینه به چشم می خورد. واکاوی انتخاب پادشاه عربستان (که به صورت موروثی سر کار آمده است) به عنوان رهبری دمکراسی خواه! چند نکته را به ذهن متبادر می کند.
1- به اذعان بسیاری از کارشناسان سیاسی دنیا، عربستان سعودی را می توان دیکتاتورترین حکومت روی زمین نامید، چرا که در این کشور کوچکترین انتخاباتی صورت نمی پذیرد، مردم این کشور هیچ نقشی در انتخاب حاکمان خود ندارند، اقلیت شیعه در این کشور در شرایط سخت تبعیض و بی عدالتی به سر می برند. زنان این کشور از کوچکترین حقوق خود محروم هستند، حال با این اوضاع آیا به انتخاب پادشاه عربستان از سوی این نشریه به عنوان یک رهبر برتر دمکراسی خواه، جز نام جوک و شوخی اسم دیگری می توان گذارد؟
2- برخی از کارشناسان فقدان دمکراسی را عامل پیدایش تروریسم می دانند و در همین راستا، ریشه ظهور بن لادن و القاعده و طالبان را (که اکثریت آنان ریشه عربستانی دارند) در حکومت مستبد و دیکتاتور این کشور می دانند که در همین مورد گفته انور ابراهیم، معاون نخست وزیر سابق مالزی جای تأمل دارد، وی می گوید: «بن لادن (عربستانی) و پیروان او محصول ناامیدی هستند، آنها اهل کشورهایی هستند که در آنجا مبارزات سیاسی صلح آمیز بی معنا است!»
3- در کشوری که چرخش و جابه جایی سران حکومت، جز با مرگ یا بیماری حاکم! علتی دیگر نداشته و ندارد! دمکراسی و انتخابات و... چه معنایی می تواند داشته باشد.
4- به نظر می رسد که هم پیمانی شاه عربستان با آمریکا و غرب و همراهی این کشور با سیاست های آنان در منطقه، تنها علت انتخاب پادشاه این کشور به عنوان رهبری دمکراسی خواه! از دید هفته نامه آمریکایی نیوزویک است.
در پایان ذکر این نکته خالی از لطف نیست که در دنیای وارونه امروز، دمکراسی، حقوق بشر، کشورهای آزاد و مردمی و ... جز الفاظی زیبا و مردم فریب از سوی غرب نیست و از دید غربی ها و آمریکا کشورهایی مردمی هستند و حقوق بشر را رعایت می کنند که سیاست های غرب را پیگیری کرده و اجرا کنند و به تبع کسانی که مخالف سیاست های غرب و آمریکا هستند، غیر دمکراتیک و دیکتاتور معرفی می شوند و بنا بر این دیدگاه، طبیعی است که پادشاه کشوری چون عربستان که در تمام عمر پیدایش خود، حتی یک انتخابات نداشته و مردم آن هیچ نقشی در تعیین حاکمان خود ندارند، باید دمکراسی خواه و مردمی معرفی شود!
سیامک باقرى

---

نگاه دو

بازی با توسل به شرایط جدید

با توجه به راه اندازی نیروگاه هسته ای بوشهر و نزدیک بودن زمان شروع مجدد مذاکرات هسته ای، بحث ها و تلاش های جدیدی برای فشار و متقاعدسازی ایران مطرح می شود؛ شاید در همین راستا برخی مقامات غربی از نتیجه مذاکرات آتی ابراز امیدواری می کنند.
1- آمریکا و متحدین غربی اش بخشی از تلاش های خود را بر راه اندازی نیروگاه هسته ای بوشهر گذاشته اند. آنها در این ارتباط چند مسئله را مورد توجه قرار داده و همزمان دنبال می کنند. از یک سو آنها سعی دارند در افکار عمومی جا بیندازند که با توجه به تأمین سوخت این نیروگاه توسط روسیه، ایران نیازی به غنی سازی اورانیوم و اورانیوم غنی شده موجود خود ندارد. از سوی دیگر پافشاری ایران بر عدم تعلیق غنی سازی و توسعه آن را غیر منطقی و توجیهی نشان داده و چنین اقدامی را به معنای حرکت به سوی اهداف غیر صلح آمیز تبلیغ می کنند. در این راستا به نظر می رسد گزارش دبیر کل آژانس برای نشست فصلی شورای حکام در شهریور ماه دستاویزی مستند برای القای این دیدگاه باشد. نکته دیگر این که آنها از ابتدای راه اندازی و بهره برداری نیروگاه بوشهر سعی کردند به گونه ای وانمود نمایند که این مسئله براساس موافقت آمریکا بوده تا از این رهگذر ضمن توجیه و مشروعیت بخشیدن به اهداف بعدی خود، به عنوان امتیازی به ایران محسوب نمایند.
2- در کنار تلاش های فوق، این بحث نیز در میان مقامات و تحلیلگران آمریکایی و اروپایی مطرح می شود که تحریم جدید سرعت ماشین هسته ای ایران را کند کرده و در آینده نیز آثار و تبعات آن دامن مسایل اقتصادی و سیاسی ایران را هم خواهد گرفت. از این رو، از نظر این مقامات باید بسته های تشویقی بزرگتری به ایران پیشنهاد گردد. زیرا به زعم آنها در صورت نمایان شدن نتایج فشارهای اقتصادی، پیشنهادهای تشویقی می تواند نتیجه بخش باشد.
3- تداوم فضای رعب و وحشت یک اقدام نظامی به تأسیسات هسته ای ایران از اقدامات دیگری است که آمریکا با متحدین خود دنبال می کنند. در واقع از نظر آنها آنچه می تواند ایران را مورد تأثیر قرار داده و رفتار آن را مطابق نتایج دلخواه تغییر دهد، به کارگیری قدرت هوشمند است. قدرت هوشمند نیز بهره گیری توأمان از قدرت سخت و قدرت نرم است. با این توصیف، لازمه گرفتن نتایج دلخواه در مذاکرات آتی قرار دادن چماق حمله نظامی نامشخص بر فراز ایران در کنار دادن بسته های تشویقی جدید و مشروع سازی رفتارهای خود در قبال ایران می باشد.
4- تردیدی نیست که تحریم ها و تهدید نظامی در مورد ایران خاصیت خود را از دست داده است. ارزیابی ها در خصوص مبادلات اقتصادی نشان می دهد که نه تنها مبادلات اقتصادی اروپا و سایر کشورها با ایران کم نشده بلکه افزایش پانزده درصدی نیز داشته است. از سوی دیگر ادعای کند شدن ماشین صلح آمیز هسته ای ایران با گزارشی که بزودی از سوی آژانس ارائه خواهد شد بطلان ادعای فوق را آشکار خواهد ساخت. لذا تنها آنچه در این میان باقی می ماند بحث روانی بی نیازی ایران به سوخت هسته ای در افکار عمومی دولت ها است. در اینجا دیپلماسی ایران باید برنامه های توجیهی را در دستور کار خود قرار دهد. افزون بر این تحریم ها علیه ایران و ادعاهایی مبنی بر حمله نظامی به تأسیسات ایران از جمله شرایط مغتنمی است که می توان افکار عمومی جهان را علیه طراحان آن بسیج نمود و از این رهگذار تهدیدات موصوف را به فرصت تبدیل کرد.

مهدى سعیدى 

هفته نامه صبح صادق