دعا برای سلامتی امام عصر(علیه السلام)

                                   

 

از روایات و ادعیه نقل شده از معصومان(ع) برمی‏آید که هر شیعه وظیفه دارد پیوسته برای سلامتی امام عصر(ع) خود و رفع هرگونه خطر و آسیب از وجود شریف او دعا کند. در اینجا به نمونه‏هایی از آنها اشاره می‏کنیم:

1. علامه مجلسی(ره) در بیان اعمال ماه مبارک رمضان می‏نویسد:

«از جمله وظایفی که در هر شب (ماه رمضان) مقرر شده، این است که بنده در آغاز هر دعای نیکو و در پایان هر عمل پسندیده، آن کس را که جانشین خداوند ـ جلّ جلاله ـ در میان بندگان و سرزمین‏های او می‏داند، یاد کند؛ زیرا آن جانشین، عهده‏دار همه نیازمندی‏های روزه‏دار است؛ از خوراکی و آشامیدنی او گرفته تا همه آنچه او در نظر دارد؛ یعنی همه اسباب و وسایلی که در اختیار جانشین پروردگار بزرگ (رب الارباب) است.همچنین هر روزه‏دار وظیفه دارد آن جانشین خدا را به آنچه شایسته مانند اوست، دعا کند و معتقد باشد که خداوند ـ جل جلاله ـ و جانشینش بر وی منت گذاشته‏اند که چنین جایگاه و منزلتی را به او بخشیده‏اند».1
مجلسی پس از این عبارت، روایتی را از «ابن ابی‏قره» نقل می‏کند که در آن، به نقل از صالحین (ع) چنین آمده است:
«در شب بیست و سوم ماه رمضان، ایستاده و نشسته و در هر حالی‏که هستی و همچنین در تمام این ماه و به هر صورت ممکن، بلکه در تمام مدت روزگارت، پس از بزرگداشت نام
خدای تعالی و درود و صلوات بر پیامبر و خاندان او بگو:
خداوندا، ولیّ و برپا کننده امرت، محمد، زاده حسن، مهدی را ـ که برترین درودها و سلام‏ها بر او و پدرانش باد ـ در این ساعت و در همه ساعت‏ها، سرپرست، نگه‏دار، راهبر، یاور، راهنما و پشتیبان باش تا او را [نه، از سر زور، بلکه] به اختیار [مردم] در زمین جایگاه بخشی و او را در درازا و پهنای زمین بهره‏ور و کامران سازی». 2
چنان‏که در عبارت مرحوم مجلسی نیز آمده بود، دعای ما به امام زمان (ع) در واقع شکرانه نعمت وجود حجت خداست. آن شخصیت بزرگواری که هر چه داریم از اوست و همه نعمت‏های مادی و معنوی عالم به واسطه او به ما ارزانی می‏شود.
2. امام سجاد(ع) در بسیاری از دعاها و مناجات‏های خود، دعا به امام و ولی عصر(ع) را مورد توجه قرار داده است و از جمله در دعای روز عرفه از خداوند چنین درخواست می‏کند:
«بار خدایا، به ولیّ خود الهام کن که شکر نعمتی را که به او ارزانی داشته‏ای به جای آرَد و به ما نیز الهام ده که شکر نعمت هدایت او را به جای آریم و او را از جانب خود سلطه و توانایی ده و به آسانی راه پیروزی بر او بگشای و به نیرومندترین ارکان قدرت خود یاری‏اش فرمای و پشتش محکم و بازوانش توانا گردان و زیر نظر مراقبت خویش قرار ده و در سایه حفظ خود حفظش کن و به ملایکه خود یاری‏اش ده و به شکر پیروزمند خود مددش رسان». 3
3. امام رضا (ع) نیز از سال‏ها پیش از تولد نسل چهارم خود با بیان‏های متعدد و متفاوت، او را دعا کرده و یاری‏اش را از خداوند خواسته است. در یکی از این دعاها چنین می‏خوانیم:
«خداوندا! [امور] بنده و جانشینت را اصلاح کن، آن‏چنان‏که [امور ]پیامبران و رسولانت را اصلاح کردی. او را با فرشتگانت در بر گیر و با روح‏القدس از جانب خودت یاری کن. در پشت سر و پیش روی نگهبانانی قرار ده که او را از بدی در امان دارند. بیم و نگرانی او را به امنیت و آرامش تبدیل کن تا تنها تو را بپرستد و کسی را برای تو شریک نگیرد. هیچ‏یک از آفریدگانت را بر ولیّ‏ات مسلط مساز. اجازه جهاد با دشمنان تو و دشمنان خودش را به او عطا کن و مرا از یاران او قرار ده؛ زیرا تو بر همه چیز توانایی».4
با توجه به روایات یاد شده، همه ما وظیفه داریم که پیوسته به یاد امام زمان خود باشیم و در دعاهای خود هیچ‏گاه دعا برای سلامتی و طول عمر آن حضرت را فراموش نکنیم؛ زیرا این دعا در گام نخست، ادای بخش بسیار ناچیزی از حقوق بی‏شماری است که امام عصر (ع) برعهده همه ما دارند و در مرحله بعد، سپاس و ستایشی است به درگاه خداوند متعال که ما را از نعمت وجود حجت معصوم خود بهره‏مند ساخته و آن حضرت را واسطه میان خود و بندگانش قرار داده است.

پی‌نوشت‌ها:
 

1.محمد باقر مجلسی، بحار الأنوار، ج 94، صص 348 و 349، به نقل از: سید بن طاووس، إقبال الأعمال، ص86 .
2.همان.
3.صحیفه سجادیه، ترجمه: عبدالمحمد آیتی، چاپ چهارم: تهران، سروش، 1380، صص 305و 325 نیایش چهل و هفتم.
4. معجم احادیث الإمام المهدی (ع)، ج 4، ص 171، به نقل از: شیخ طوسی، مصباح المتهجّد، بیروت، 1411 ق، ص 326.
 

منبع:www. mouood.org