حضور دائم حضرت بقیه الله امام عصر (عج)

                       حضور دائم حضرت بقیه الله امام عصر (عج)                                   

                                                

 به استناد قرآن کریم، و روایات بسیار یکی از معتقدات قطعی همه مسلمین، عرضه اعمال توسط دو ملک مقرب به محضر پروردگار، یا پیامبر و ائمه علیهم السلام می باشد از جمله آیاتی که دلالت بر این مطلب دارند دو آیه ذیل است :  

الف : « وَإِنَّ عَلَیْکُمْ لَحَافِظِینَ - کِرَاماً کَاتِبِینَ - یَعْلَمُونَ مَا تَفْعَلُونَ ». (1)

به راستی بر شما نگهبانانی هستند، نویسندگانی گرامی که آن چه را می کنید می دانند .  

ب : « وَقُلِ اعْمَلُوا فَسَیَرَی اللَّهُ عَمَلَکُمْ وَرَسُولُهُ وَالْمُؤْمِنُونَ... ». (2)

بگو عمل کنید که خدا و پیامبرش و مؤمنان راستین رفتارتان را به زودی خواهند دید.  

مفسّر گرانمایه، شیخ ابو علی طبرسی در تفسیر خود در مورد آیه اخیر عباراتی دارد که ترجمه آن این است (3) :

«عالمان شیعی احادیثی نقل نموده اند حاکی از این که، اعمال امّت در روزهای دوشنبه و پنج شنبه بر پیامبر و ائمّه عرضه می شود، و ایشان از آن ها آگاه می گردند. مقصود از مؤمنون در آیه یاد شده، ائمّه هستند».

«موسی بن سیّار» می گوید : در محضر حضرت رضا علیه السلام به دروازه شهر طوس رسیدیم، صدای گریه ای شنیده شد. حضرت رضا علیه السلام شتابان از اسب پیاده شده و به سوی جنازه ای رفتند و آن را بدوش گرفته و مانند مادر مهربانی که از کودکش دلجویی می کند به آن میّت اظهار محبّت می کرد، سپس به من فرمود :

ای موسی بن سیّار! هرکس جنازه یکی از دوستان ما را تشییع کند، از گناهان خود بیرون رود، همچون روزی که از مادر به دنیا آمده و هیچ گناهی بر او نیست.

و چون آن میّت در کنار قبرش بر زمین گذاشته شد، دست خود را بر سینه او نهاد و فرمود :

ای فلان! مژده باد تو را به بهشت که پس از این ساعت بر تو، ترسی نیست.

به امام رضا علیه السلام عرض کردم : فدایت گردم، آیا این مرد را می شناسی؟ چون این جا، سرزمینی است که تاکنون قدم بر آن ننهاده بودی!  

حضرت فرمود : ای موسی بن سیار! مگر نمی دانی که اعمال شیعیان ما، هر صبح و شام بر ما عرضه می شود؟ پس، از خدا برای گنه کاران عفو و بخشش و برای توفیق یافته گان در امور خیر پاداش نیک مسئلت می نمائیم. (4) .

همچنین مضمون نامه ای که برای شیخ مفید از ناحیه مقدّس حضرت مهدی علیه السلام صادر شده، حاکی از آگاهی امام از وضعیّت و احوالِ شیعیان است، چنانچه آمده است : «ما بر اخبار و احوال شما آگاهیم و چیزی از اوضاع شما بر ما، پوشیده و مخفی نمی ماند». (5) .

بنابراین، انسانی که خود را در محضر امام عصر علیه السلام می یابد، در راه دفاع از ارزشهای ولایت از مال، امکانات و توانائی ها بایستی مایه بگذارد. بالاتر از آن در راه مبارزه با شیطان و خواسته های نفسانی، از لذت هایش، از خوشی هایش، از آرزوهایش بگذرد و در مقابل وسوسه های پیاپی شیطان و جاذبه های همیشگی گناه و فریبندگی های نیرومند دنیا، مقاومتی سخت و طولانی داشته باشد.

علی بن جُهَمْ گوید : از امام رضا علیه السلام پرسیدم : فدایتان شوم میل دارم بدانم موقعیت و اعتبار من نزد شما چگونه است؟

حضرت فرمود : نظر کن، من نزد تو چگونه ام. (6) .

بنابراینبا بی مبالاتی و عدم پرهیز از گناه، خود را «شیعه منتظر» دانستن، یا بالاتر از آن خود را «یاور منتظر» به شمار آوردن پنداری است غلط و بیهوده!

پی نوشتها :

1- انفطار 10:82-12.

2- توبه 105:9.

3- مجمع البیان، ج5، ص69.

4- بحارالانوار، ج49، ص98.

5- احتجاج طبرسی، ج2، ص596.

6- بحارالانوار، ج75، ص118، ح2.