در انتظار یار
در انتظار یار

در انتظار یار

تو امام ما را تنها نگذاشتی

تو امام ما را تنها نگذاشتی  

 

 

مدّتی پیش، توفیقی نصیبم شد تا دعای ندبه را در حرم حضرت عبّاس علیه السلام بخوانم...

ما نخواسته یا نتوانسته ایم یارانی همانند یاران امام حسین علیه السلام برای حضرت مهدی – ارواحنافداه- باشیم. برخی گمان می‌کنند که آماده اند و با این وجود، آن حضرت نمی‌آید! ولی او معصوم است و در تشخیص اشتباه نمی‌کند. اشکال از ماست. ما ادّعای یاری حضرت را داریم ولی در واقع در خدمت امام خود نیستیم.

مدّتی پیش، توفیقی نصیبم شد تا دعای ندبه را در حرم حضرت عبّاس علیه السلام بخوانم. احساس عجیبی به من دست داد که برایم تازگی داشت. وقتی وارد صحن شدم، به آن حضرت عرض کردم: «اگر شما نبودی، ما شیعه ها به چه کسی افتخار می‌کردیم؟ تو امام ما را تنها نگذاشتی». حضرت عباس (علیه السلام) آبروی شیعیان را حفظ کرد. به همین دلیل، امام حسین علیه السلام نیز قدردانی نموده و دست برادر را بوسید.

دوستی با امام حسین علیه السلام مختصّ تاسوعا و عاشورا و محرّم نیست. امام مردانی می‌خواهد که همیشه پا در رکاب و مطیع ولایت بمانند. حضرت اباعبدالله علیه السلام نامردها را دفع می‌کند. شیوه امام از ابتدای کار تا منزل آخر همین بوده است و کربلا نقطه عطف و پایان کار است. آن جاست که امام کار را یکسره کرد؛ خوب ها را در کنار خویش نگه داشت و دست رد به سینه کسانی زد که اهلیّت نداشتند.  

 

 

 

منبع : حدیث دل سپردن | استاد آقاتهرانی

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد