پیامبر رحمت | مهربان و خوشرو ...

گوشه ای از حیات با برکت پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله‌ و سجایای اخلاقی     آنحضرت در آثار استاد آقاتهرانی | قسمت دوم

 

پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله‌، بسیار مهربان و خوش‌رو بود. تا آن‌جا که حضرت را «بسّام» می‌گفتند:  

«إِنَهُ کانَ ضَحّاکاً بَسّاماً»؛ [1]   

وقتی که حضرت در جلسات عمومی حضور می‌یافت، آن قدر متواضع بود که نمی‌شد او را در میان جمع تشخیص داد. اشخاص تازه وارد، گاهی می‌پرسیدند: «کدام یک از شما خاتم‌الانبیاست؟!» 

آن حضرت در برخورد با افراد، چنان صمیمی رفتار می‌نمود که دیگران گمان می‌کردند که فرد مورد خطاب پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله‌، محبوب‌ترین افراد نزد ایشان است. [2] 

 قرآن می‌فرماید:
« بِمَا رَحْمَةٍ مِّنَ اللّهِ لِنتَ لَهُمْ وَلَوْ کُنتَ فَظًّا غَلِیظَ الْقَلْبِ لاَنفَضُّواْ مِنْ حَوْلِکَ »؛ [3] 

به لطف و رحمت خداست که تو با آن‌ها نرم‌خو هستی؛ اگر تندخو بودی، مردم از گرد تو پراکنده می‌شدند.
 

پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله‌ با مسلمانان مهربان و در عین حال «أَشِدَّاء عَلَى الْکُفَّارِ» [4]  

نیز بود؛ یعنی با کافران به تندی برخورد می‌کرد.
 

به ادامه مطلب رجوع کنید :

پیامبر اسلام صلی‌الله‌علیه‌وآله‌ همیشه در سلام کردن مقدّم بود. شخصی خدمت ایشان رسید و گفت: صباح الخیر.  

پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله‌ فرمودند:   

«اَلسَّلامُ عَلَیْکَ وَ رَحْمَۀُ‌اللهِ». یعنی شیوه من در برخورد با مردم، سلام است. باید در سلام کردن پیش قدم باشیم. در روایت آمده است که: «پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله‌ به هر کس می‌رسید، فقیر و غنی، بزرگ و کوچک سلام می‌کرد». [5]  

در روایت آمده است که آن حضرت فرمود: «اگر شما یک صلوات بر من بفرستید، من ده صلوات بر شما خواهم فرستاد». خدای تعالی به حضرت فرمود:
 

« وَصَلِّ عَلَیْهِمْ إِنَّ صَلاَتَکَ سَکَنٌ لَّهُمْ »؛ [6] 

و بر آنان درود فرست، این درودها، باعث آرامش آن‌هاست. 

أَنَس می‌‌گوید: «در خدمت رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله‌ بودم، که عرب جاهلی وارد شد. جنس عبای مبارک رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله‌ برد یمانی و حاشیه‌اش بسیار خشن و سخت بود؛ عرب جاهل، چنان عبای آن حضرت را کشید که آثار حاشیه لباس بر گردن پیامبر ماند؛ امّا آن حضرت خندید. فرمود: چه می‌خواهی؟! گفت: از آن درهم و دینارهای زیادی که داری، مقداری به من بده! پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله‌ فرمودند: به او عطا کنید». [7]  

پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله‌ در عین بخشش و رأفت، هیچ گذشتی در اجرای احکام خدا نداشت؛ چرا که خداوند، مماشات در این امور را نمی‌پسندد. در قرآن مجید آمده است: 

« الزَّانِیَةُ وَالزَّانِی فَاجْلِدُوا کُلَّ وَاحِدٍ مِّنْهُمَا مِئَةَ جَلْدَةٍ وَلَا تَأْخُذْکُم بِهِمَا رَأْفَةٌ فِی دِینِ اللَّهِ »؛ [8] 

زن و مرد زناکار را صد ضربه شلاق بزنید و درباره آن‌ها در دین خدا رأفت به خرج ندهید. 

حکم خدا هرچه هست، باید به آن عمل نمود. و در آیه دیگری آمده است: 

« وَلاَ تَرْکَنُواْ إِلَى الَّذِینَ ظَلَمُواْ فَتَمَسَّکُمُ النَّارُ »؛ [9]
 

به ظالمان اعتماد نکنید که آتش را لمس خواهید کرد.برخی با تمسّک به انواع بی‌دینی، قصد نابودی دین‌مان را دارند. آن‌ها با تمام افکاری که عقاید و احکام اسلامی را زیر پا می‌گذارد، دست دوستی می‌دهند؛ امّا نمی‌توانند نیروهای خودی را تحمّل کنند و با اندک اختلاف سلیقه‌ای، یکدیگر را طرد می‌کنند. سنّت و سیره پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله‌ ما را در برخورد با این افراد به سرسختی و عدم مماشات و سازش رهنمون می‌سازد و صد البته که این نحوه برخورد با این افراد منافاتی با مهربانی و خوش‌روئی نسبت به مؤمنین ندارد. قرآن کریم نیز در مورد پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله‌ و مسلمانان راستین می‌فرماید: 

« أَشِدَّاء عَلَى الْکُفَّارِ رُحَمَاء بَیْنَهُمْ »؛ [10] 

در برابر کافران، سرسخت و در میان خودشان، مهربان هستند. 

 

پینوشت: ...............................................

1.  طبقات الکبری، ج 1، ص 365.
2.  محجۀ‌البیضاء، ج 4، ص 132.
3.  آل‌عمران(3)، آیه 159.
4.  فتح(48)، آیه 29.
5.  وسائل‌الشیعۀ، ج 5، ص 54.
6.  توبه(10)، آیه 103.
7.  الترغیب و الترهیب، ج 3، ص 418.
8.  نور(24)، آیه 3.
9.  هود(11)، آیه 113.
10.  فتح(48)، آیه 29.

منبع : حدیث دل سپردن؛ استاد آقاتهرانی؛ ص101-102