مونس و چراغی برای تاریکی قبر

 

ای وای بر ما !!!  چرا فریاد ها را نمی شنویم ؟؟ یا می شنویم ولی به روی خودمان نمی آوریم ؟؟  

---

 

قال رسول الله (صلی الله علیه و آله): اَلْقَبْرُ یُنادِی کُلُّ یَوْمٍ بِخَمْسَ کَلَماتٌ

قبر در هر روز پنج کلمه را فریاد می زند : 

1- اَنا بَیْتُ الْوَحْدَه فَاحْمِلوا اِلیَّ اَنیساً 

من خانه تنهاییم پس با خود انیس و مونسی به سوی من آورید(تلاوت قرآن) 

هنر قرائت مانند دیگر عبادات، آداب خاصی دارد که باید آنها را شناخت و انجام داد. بدون رعایت این آداب، حق تلاوت ادا نمی شود و مشقت و زحمت قاری هَباءً مَنثورا می گردد.  

آداب ظاهری و معنوی 

طهارت و نظافت 

 

بر قاری قرآن لازم است، هنگام تلاوت پاکیزه باشد. اگر چه وضو گرفتن برای قرائت قرآن مستحب است، ولی رعایت ادب در محضر حق تعالی، وضو داشتن را ایجاب می کند.  

همچنین نظافت بدن و دهان و پوشیدن لباس تمیز، از آداب ظاهری هنر قرائت می باشد. رعایت این آداب موجب نورانیت قاری و زیباتر شدن تلاوتش می گردد. زیرا تلاوت قرآن، گفتگوی عابد و معبود است و به هنگام گفتگو با مولا باید طاهر و نظیف بود. 

قاری قرآن باید احترام قرآن را حفظ نماید. مکان، زمان و حالتی را برای تلاوت انتخاب کند که منافی شأن و عظمت کلام وحی نباشد (در حال راه رفتن، یا در حال رانندگی،‌ یا در حمام و ...) 

حتی الامکان رو به قبله تلاوت نماید و بدنش آرام باشد. نتیجه محترم داشتن قرآن و رعایت وقار در برابر آن، این است که خداوند محبتش را نسبت به قاری افزون ساخته و او را محبوب مردم قرار می دهد.

دعا قبل و بعد از تلاوت 

در روایات اهل البیت ـ علیهم السلام ـ ادعیه بسیاری برای قبل و پس از تلاوت وارد شده است که برای نمونه دو مورد از آنها را نقل کردیم. حفظ این دعاها و یا هر دعایی که قاری قرآن بنا بر ذوق و فهمش انتخاب کند و ملزم شدن به خواندنشان قبل و بعد از تلاوت سبب افزونی جمال و اثربخشی تلاوت خواهد شد. 

به ادامه مطلب بروید ...  

لطفا نظر دهید

تفکر در عظمت کلام الهی و حضور قلب 

برای قاری قرآن شایسته نیست که گمان کند به کسی چیزی بهتر از آنچه به او عطا شده است داده اند. زیرا اگر تمام دنیا را مالک شود، قرآن بزرگتر از دارایی اوست.

2- اَنا بَیْتُ الْظُّلْمَه فَاحْمِلوا اِلیَّ سِراجاً  

من خانه تاریکی هستم پس با خودتان چراغی به سوی من آورید.(نافله شب)

سه اکسیر در خواص نماز شب 

سه اکسیر در خواص نماز شب بر شمرده اند: 

1-دل انسان را نورانی می کند؛گویا که خورشید در درون جانش طالع گردیده.از ظلمت بیرون هم هیچ باکی ندارد. 

2-سرشت و طبیعت انسان را نیز پاک و روشن می کند و غم را از دل انسان بیرون می کند و دیگر جهان را تاریک نمی بیند. 

3-در العفو العفو نیمه شب و استغفار سحرگاهی خاصیتی است که تمام گناهان انسان آمرزیده می شود. و از آلودگی او کاسته می شود و جان انسان پاکیزه و منزه می گردد. 

به خدا قسم با این مکتب اگر کسی به سعادت دنیا و آخرت نرسد جای شگفتی است.( ارشادالقلوب_دیلمی)

3- اَنا بَیْتُ التُرابْ فَاحْمِلوا اِلیَّ فِراشاً 

من خانه خاکیی هستم پس با خودتان فرشی به سوی من بیاورید.(عمل صالح) 

 

اثر عمل صالح در عالم 

قرآن کریم در آیاتی نظیر آیه 96 اعراف در باره تاثیر عمل صالح در عالم می فرماید: 

وَ لَوْ أَنَّ أَهْلَ الْقُرى‏ آمَنُوا وَ اتَّقَوْا لَفَتَحْنا عَلَیْهِمْ بَرَکاتٍ مِنَ السَّماءِ وَ الْأَرْضِ؛ 

اگر مردمى که در این آبادیها و نقاط دیگر روى زمین زندگى داشته و دارند، به جاى طغیان و سرکشى و تکذیب آیات پروردگار و ظلم و فساد، ایمان مى‏آوردند، و در پرتو آن تقوا و پرهیزکارى پیشه مى‏کردند، نه تنها مورد خشم پروردگار و مجازات الهى واقع نمى‏شدند، بلکه درهاى برکات آسمان و زمین را به روى آنها مى‏گشودیم. 

(تفسیر نمونه، ج‏6، ص 265) 

 

علامه طباطبایی(ره) در تفسیر این آیه شریفه می نویسد: « برکات » به معناى هر چیز کثیرى از قبیل امنیت، آسایش، سلامتى، مال و اولاد است که غالبا انسان به نبود آنها آزمایش می شود. 

 خداوند متعال در این آیه برکات را به مجرایى تشبیه کرده که نعمت‏هاى الهى از  

راه آن بر مردم ارزانی می شود؛ باران و برف هر کدام در موقع مناسب و به مقدار  

نافع  مى‏بارد، هوا در موقعش گرم و در موقعش سرد شده و در نتیجه  

غلات و میوه‏ها فراوان مى‏شود، البته این در موقعى است که  

مردم به خداى خود ایمان آورده و تقوا پیشه کنند و گر نه  

این مجرا  بسته شده و جریانش قطع مى‏گردد.  

( المیزان فی تفسیر القرآن، ج‏8، ص201)

۴ - اَنا بَیْتُ الْعِقابْ فَاحْمِلوا اِلیَّ تَرْیاقاً 

من خانه گزندگان هستم پس با خودتان پادزهری به سوی من بیاورید  

(لااله الا الله و محمد رسول الله و علی ولی الله)

مسلمان کیست و شرایط مسلمان بودن چیست؟ 

مسلمان کسى است که بپذیرد: هیچ خدایى جز «اللَّه» نیست و حضرت محمد صلى الله علیه و آله و سلم پیامبر خداوند است. کسى که این دو را قبول داشته باشد و به زبان هم اقرار کند، مسلمان است. 

اسلام مانند «سواد داشتن» است که داراى درجاتى دارد؛ کسى که سواد خواندن و نوشتن بلد باشد با سواد است و کسى هم که داراى درجه دکترا باشد باز هم باسواد است. اما آیا درجه این دو با هم برابر است؟ 

درجات اسلام نیز همین طور است.

چنان‏که اسلام را مى‏توان به اسلام ظاهرى و اسلام واقعى تقسیم کرد. 

از شرایط مهم مسلمان واقعى بودن دو چیز است: 

1. عقیده و ایمان؛ یعنى عقیده داشتن به خداوند و صفت‏هاى نیک او، ایمان به نبوت پیامبران به ویژه حضرت محمد صلى الله علیه و آله و سلم، عقیده به قیامت، بهشت، جهنم و .... 

2. عمل؛ یعنى اگر کسى عقیده‏اش کامل باشد، ولى به دستورهاى خدا و پیامبر صلى الله علیه و آله و سلم عمل نکند، مسلمان واقعى نیست؛ مثلًا اگر کسى زکات ندهد مسلمان واقعى نیست. (سرسفره خدا، ص: 35)

۵ - آنا بَیْتُ الْفَقْرْ فَاحْمِلوا اِلیَّ کَنْزاً 

من خانه فقر هستم پس با خودتان گنجی به سوی من بیاورید(صدقه) 

از روایات استفاده خواهد شد که انفاق بطور کلی صدقه است و دارای همان فوائد خواهد بود، گرچه در بسیاری از آنها ذکر فقراء و مساکین شده، چنانکه در اصل خطبه شعبانیه نیز ذکر گردیده.

از جمله روایاتی که بر مطلوب ما دلالت دارد، روایتی است که از پیامبر اکرم ـ صلی الله علیه و آله ـ نقل گردیده که: هر احسانی چه به مالدار و چه به فقیر، صدقه است. 

پس صدقه دهید، گرچه به نصف خرمایی باشد، و از آتش پرهیز نمائید، گرچه به نصف خرمایی باشد.  

پس بدرستی که خداوند بزرگ آن نیمه خرما را برای صاحب صدقه تربیت می کند،‌چنانکه یکی از شما بچه الاغ یا بچه شترش را می پروراند،‌تا اینکه آن را در قیامت به او رد کند، بزرگتر از کوه بزرگ.[ بحار. ج 96،ص 122.]  

چه صدقه ای قبول خواهد شد؟  

شکی نیست در اینکه در دنیا، انفاقات روی اغراض صورت می گیرد؛ گاهی برای شهرت در میان مردم، زمانی، برای تلافی کردن، و گاه برای زیادی هوادار روزی بجهت کوبیدن حریف، و ممکن است برای انگیزه های دیگر انجام گیرد، البته بسیار هم دیده شده که برای رضای خدا و بجهت فرمان آفریدگار با عظمت و حکیم و داناست.  

و نیز انفاقات گاهی از مال حلال و زمانی از حرام و گاه از مال شبهه ناک صورت می گیرد.  

بنابراین باید کوشید که صدقه و انفاقی که آن اندازه ارزنده است و دارای فوائد بسیاری است، با موانعی توأم نگردد که مردود شناخته شود و مورد قبول حضرت احدیت قرار نگیرد، بلکه تا بتواند باید با تلاش بسیار و دقت زیاد، آن را از مال حلال تهیه کرده، خالصانه برای تحصیل خوشنودی خدای بزرگ، در خفا و پنهانی، انفاق نموده تا فوائد مذکور نصیب او گردد.  

خداوند حالات فُسّاق را که بیان می کند چنین می فرماید: بگو (ای پیغمبر) شما با میل یا اکره انفاق کنید، هرگز از شما پذیرفته نخواهد شد؛ زیرا شما ملت فاسقی هستید.[ سوره توبه، آیه 53]  

و یا درباره ریاکاران چنین می فرماید: و کسانی که اموال خود را به جهت خودنمایی و دیدن مردم انفاق می کنند، و به خدا و روز قیامت ایمان ندارند (آنان مستکبر و خودستا بوده) و هر که شیطان دوست او باشد (مسلّم از او عمل پذیرفته نخواهد شد) پس شیطان بد همنشینی است.[ سوره نساء، آیه 38 ]  

و در خصوص منت گذارندگان چنین می فرماید: ای کسانی که ایمان دارید! صدقات خود را با منت و آزار باطل مسازید، مانند آنکه مال خود را بجهت دیدن مردم انفاق کند.[ سوره بقره، آیه 263]

و در موضوع شرائط دیگر چنین می فرماید: ای گروندگان! از پاکیزه های آنچه کسب کرده اید انفاق نمایید و از آنچه ما از برای شما از زمین می رویانیم و از پلید آن اراده انفاق نکنید، در صورتی که خودتان گیرنده آن نیستید،‌ مگر آنکه از آن چشم پوشی کنید، و بدانید که خدا بی نیاز پسندیده است .  

---

 

منابع :

سید حسین شیخ الاسلامی - وظایف ما در ماه مبارک رمضان، ص 102

اندیشه قم

سایت حوزه

سایت الف